Schokkende feiten: hoe UFC-vechters dopingtests omzeilen
Doping en steroïden in de UFC? Het is al jaren een heet hangijzer. Van gespierde superatleten tot complete carrières die instortten na een positieve test: het gebruik van prestatiebevorderende middelen heeft de sport drastisch veranderd.
In de beginjaren van de UFC waren dopingtests amper een ding. Geen regels, geen tijdslimieten en geen scheidsrechters die ingrepen. Het gevolg? Vechters die alles slikten en spoten wat hen sterker, sneller en agressiever maakte.
Dopingcontroles: een slecht gecontroleerde chaos
Naarmate de UFC groter werd, moest de sport geloofwaardiger worden. Dopingtests kwamen erbij, maar die waren in het begin ronduit belabberd. De Nevada State Athletic Commission (NSAC) was verantwoordelijk voor de controles, maar had nauwelijks budget of mankracht.
Veel vechters wisten precies wanneer ze getest werden en speelden daar slim op in. In sommige sportscholen werd het gebruik van steroïden gewoon als onderdeel van de training gezien. Pas toen enkele schandalen, zoals de ‘Biogenesis Clinic’-affaire, aan het licht kwamen, begon de UFC echt op te treden.
TRT: de legale manier om vals te spelen
In 2008 kwam testosteronvervangende therapie (TRT) op het toneel. Vechters met ‘lage’ testosteronwaarden mochten legaal hormonen gebruiken om hun niveaus op te krikken. Dit leidde tot bizarre situaties waarin oudere vechters plots een fysiek hadden waar een twintiger jaloers op zou zijn.
Vitor Belfort, Dan Henderson en andere MMA-legendes maakten gretig gebruik van TRT. Maar toen bleek dat deze regeling vooral oud-steroïdegebruikers een voordeel gaf, werd TRT in 2014 verboden. Toch betekende dit niet het einde van doping in de UFC.
USADA komt binnen, maar lost het echt iets op?
In 2015 sloeg de UFC de handen ineen met de United States Anti-Doping Agency (USADA). Dit leidde tot een streng testprogramma waarbij vechters op elk moment gecontroleerd konden worden. Klinkt als een waterdicht systeem, toch? Niet echt.
USADA kreeg al snel kritiek. Sommige vechters werden geschorst voor sporen van verboden middelen die nauwelijks invloed hadden op hun prestaties. Anderen, met diepe zakken en goede artsen, vonden manieren om het systeem te omzeilen. Er ontstonden steeds meer discussies over wie écht betrapt werd en wie slim genoeg was om onder de radar te blijven.
UFC dumpt USADA en introduceert nieuwe dopingregels
In 2023 zette de UFC een dikke streep door de samenwerking met USADA. De druppel? De situatie rond Conor McGregor. Hij brak zijn been en er werd gespeculeerd dat hij steroïden gebruikte om sneller te herstellen. Omdat hij uit de USADA-testpool was gestapt, hoefde hij geen controles te ondergaan. Toen de UFC hem sneller wilde laten vechten zonder de verplichte testperiode, barstte de bom.
USADA en de UFC vielen over elkaar heen met beschuldigingen. Dana White en zijn team kozen voor een nieuwe aanpak met Drug-Free Sport International (DFSI). Kritische stemmen vrezen echter dat deze overstap betekent dat dopinggebruik makkelijker te verbergen wordt.
Wat betekent dit voor de toekomst van de UFC?
Nu USADA uit beeld is, blijft de vraag: wordt de UFC weer een vrijplaats voor steroïden? Of wordt het nieuwe testprogramma nog strenger? Wat de UFC uiteindelijk belangrijker vindt – een schone sport of dikke pay-per-view cijfers – zal zich in de komende jaren uitwijzen.
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties