Grootste dopingzondaars in MMA – wie staat op nummer 1?

Doping is al jaren een probleem in de sportwereld. MMA vormt daarop geen uitzondering. Voor de komst van USADA in 2015 was het in de UFC zo’n beetje de norm om prestatiebevorderende middelen PED’s te gebruiken. Vechters zagen eruit alsof ze uit een stripboek waren gestapt.

Belachelijk gespierd en met een conditie waar je alleen maar van kon dromen. Maar sinds 1 juli 2015 toen het antidopingbeleid van de United States Anti-Doping Agency USADA werd ingevoerd. Veranderde de situatie drastisch.

Toch betekent dat niet dat doping volledig uit de sport is verdwenen. Sommige vechters blijven slim spelen en zoeken manieren om de tests te ontwijken. Hier zijn vijf van de meest gebruikte dopingmiddelen in MMA en waarom ze zo populair zijn.

Testosteron en TRT: het geheime wapen van de oudgedienden

Testosteron en Testosteronvervangende Therapie (TRT) waren jarenlang dé manier om een streepje voor te hebben in MMA. Van ongeveer 2010 tot het verbod in 2014 was TRT bijna standaard binnen de UFC. Grote namen zoals Vitor Belfort, Chael Sonnen en Alistair Overeem werden erop betrapt.

Testosteron is een hormoon dat spiermassa, vetverbranding en herstel bevordert. Normaal gesproken wordt TRT voorgeschreven aan mannen met een tekort, maar slimme vechters speelden het systeem. Ze zorgden ervoor dat hun testosteronniveau kunstmatig laag werd voordat ze getest werden, kregen een doktersrecept en konden vervolgens legaal TRT gebruiken.

Na het verbod zagen we een flink aantal vechters opeens een stuk minder gespierd en explosief in de kooi staan. Toeval? Niet echt.

HGH: het wondermiddel voor spiergroei en vetverlies

Humaan groeihormoon (HGH) is een ander populair middel in de MMA-wereld. Het wordt door de hypofyse geproduceerd en helpt bij spiergroei, botontwikkeling en vetverbranding. Klinkt goed, toch?

HGH maakt het voor vechters makkelijker om spiermassa op te bouwen en vet te verliezen, wat vooral handig is bij het weight cutten. Je ziet er droog en gespierd uit, zonder dat je massa verliest. Hoewel er verhalen rondgaan dat HGH ook herstel en kracht enorm verbetert, is dat wetenschappelijk nog niet helemaal bewezen.

Stanozolol: de hardcore anabole steroïde

Als je op zoek bent naar een steroïde die écht verschil maakt, dan is Stanozolol de heilige graal. Dit middel heeft een van de sterkste anabole effecten en werd door vechters als Tim Sylvia en Cris Cyborg gebruikt.

Wat Stanozolol zo bijzonder maakt, is de verhouding tussen spieropbouw en bijwerkingen. Terwijl testosteron een verhouding van 1:1 heeft tussen spiergroei en androgene effecten (zoals haargroei en een diepere stem), is Stanozolol 30 keer anaboler dan androgene hormonen. Dit betekent dus enorme spiergroei met minder bijwerkingen.

Bovendien kan Stanozolol oraal worden ingenomen in plaats van geïnjecteerd, en het is na tien dagen nauwelijks meer traceerbaar. Handig voor vechters die de regels willen buigen.

EPO: oneindige cardio en een onvermoeibaar lichaam

EPO (erythropoëtine) is hét geheime wapen voor atleten die nooit moe willen worden. Dit hormoon verhoogt de productie van rode bloedcellen, waardoor er meer zuurstof naar de spieren wordt vervoerd. Het resultaat? Een bizar uithoudingsvermogen.

Grote namen zoals TJ Dillashaw en Lance Armstrong (ja, die wielrenner) werden betrapt op EPO-gebruik. Vechters gebruiken het om de effecten van hoogtetraining na te bootsen zonder daadwerkelijk wekenlang in de bergen te verblijven.

EPO geeft vechters een enorme voorsprong, vooral in slopende gevechten waarin cardio het verschil maakt. Het probleem? Het is lastig op te sporen, omdat de tests duur en zeldzaam zijn.

Drostanolone: cutten als een pro

Drostanolone is een steroïde die vergelijkbaar is met testosteron en werd in 2018 gebruikt door Brian Ortega. Oorspronkelijk werd het ontwikkeld als medicijn tegen borstkanker, maar het werd al snel populair onder bodybuilders en vechters.

Dit middel verhoogt spiermassa, energie en helpt bij het afvoeren van overtollig water, wat cruciaal is bij weight cuts. Hoewel het niet zo krachtig is als Stanozolol, geeft het vechters toch een flinke boost.

Doping verdwijnt niet zomaar

Sinds de invoering van USADA zijn de wandelende Hulk-achtige figuren in de UFC minder geworden, maar doping blijft een probleem. Sommige vechters blijven manieren zoeken om tests te omzeilen, en de wetenschap achter PED’s wordt steeds geavanceerder.

Hoewel dopingcontroles strenger zijn dan ooit, is het naïef om te denken dat de sport 100% schoon is. Misschien worden de methodes subtieler, maar zolang er competitie is, zullen sommige vechters altijd proberen om een voorsprong te krijgen. De vraag is: hoe lang kunnen ze nog onopgemerkt blijven?