Moderne Gladiator Jelle vecht zonder handschoenen: dit is waarom

Jelle Zegers uit Tilburg heeft zijn eerste overwinning geboekt bij de Bare Knuckle Fighting Championship (BKFC). Hij vecht met blote vuisten. Geen handschoenen, geen bescherming. Alleen pure kracht en tactiek. Hij noemt zichzelf een moderne gladiator.

Jelle begon ooit met vechtsport omdat hij jarenlang gepest werd. Hij werd zelfs in elkaar geslagen. Voor hem was vechtsport geen hobby, maar een uitweg. Hij werd sterker. Fysiek én mentaal.

Waarom Jelle begon met vechten na jaren van pesten

Hij kreeg zelfvertrouwen en vond een doel. “Ik wilde mezelf nooit meer zo machteloos voelen,” zegt hij. Vechten werd zijn manier om grip te krijgen op het leven.

Jelle is al van jongs af aan gefascineerd door geschiedenis. Vooral de gladiatoren en Spartanen maakten indruk op hem. “Die manier van vechten, dat rauwe, dat eerlijke, dat trok me enorm,” vertelt hij.

Toen hij Bare Knuckle Fighting ontdekte, wist hij meteen: dit is het. Dit is het dichtst bij wat hij in zijn hoofd had. Geen regels, geen bescherming. Alleen jij en je tegenstander.

Bare knuckle is meer dan dom slaan

Veel mensen denken dat bare knuckle vechten simpelweg slaan is. Maar dat is volgens Jelle onzin. “Het is geen chaos. Het is strategie. Een soort levend schaakspel.”

Je moet precies weten wanneer je toeslaat. En wanneer je wacht. Het is volgens hem meer denken dan doen. Elke beweging telt. Elke fout kan het einde betekenen.

Een bijna fatale blessure veranderde alles

Een paar jaar geleden ging het mis. Tijdens een MMA-wedstrijd raakte hij ernstig gewond. Zijn tegenstander kneep hem zo hard rond zijn middel dat zijn nierslagaders knapten. Hij verloor veel bloed. Hij vocht letterlijk voor zijn leven.

“Ik voelde meteen dat het niet goed was,” zegt hij. Toch vocht hij door. Daarna lag hij een maand in het ziekenhuis. Artsen zeiden dat hij nooit meer zou kunnen vechten. Maar Jelle gaf niet op.

Een maand alleen in het ziekenhuis veranderde zijn geest

Het was coronatijd. Hij mocht nauwelijks bezoek ontvangen. Hij was alleen. Hij had alleen zijn gedachten. En meditaties. Hij begon met visualiseren. Hij zag zichzelf weer in de ring. Hij zag zichzelf winnen.

Hij leerde om zijn lichaam opnieuw te vertrouwen. Hij trainde zijn geest, zijn ademhaling, zijn focus. “Ik ging diep in mezelf,” zegt hij. “En daar vond ik iets wat sterker was dan pijn.”

48 uur voorbereiding en dan... winnen

Onlangs werd hij gebeld. Of hij in Engeland wilde vechten. Hij kreeg twee dagen om zich voor te bereiden. Twee dagen. Maar Jelle zei ja. Hij gebruikte hypnose en meditatie om zich klaar te maken.

Tijdens zijn opkomst gaf hij zichzelf een tikje in zijn nek. Een teken aan zijn onderbewuste. Tijd om te knokken. Hij won. De moderne gladiator had zijn eerste zege binnen.

In Nederland mag het niet, maar Jelle ziet een toekomst

Bare knuckle fighting is verboden in Nederland. Maar Jelle gelooft dat dat kan veranderen. “MMA werd ook ooit verboden. Nu is het razend populair,” zegt hij.

Hij droomt van een sportwereld waarin ook deze vechtkunst erkenning krijgt. Niet als bruut geweld, maar als een vorm van discipline en controle.

Zijn grote droom: vechten in Rome

Zijn bijnaam is Barbarius. Een verwijzing naar de oude strijders. Zijn grote droom? Vechten in het stadion van Verona. Of in Rome. Daar waar ooit de echte gladiatoren streden.

En hij wil de kampioensriem winnen. Hij ziet het al voor zich. De letters BKFC op het leer. Zijn hand eroverheen. “Dat beeld zit in mijn hoofd. Elke dag.”