Mongolen te agressief voor deze Japanse vechtsport - dit is waarom!

Mongoolse worstelaars hebben de sumowereld veroverd met ongekende kracht en agressie. Ze kwamen, zagen en overweldigden.

Sinds de jaren 2000 staan Mongoolse sumoworstelaars bovenaan. Namen zoals Hakuho, Harumafuji, Asashoryu en Terunofuji maakten furore. Ze brachten hun Mongoolse bokh-training mee, die draait om kracht, balans en lef.

Mongoolse worstelaars brengen sumo in beweging

Deze vechters komen uit een harde omgeving. In de uitgestrekte Mongoolse steppen leren kinderen al jong om tegenstand te overwinnen. Dat geeft ze een stevige basis voor sumo.

In Japan voegen ze daar de sumoregels en rituelen aan toe. Dit levert worstelaars op die met brute kracht en slimme tactieken alles op alles zetten.

Asashoryu opent de weg

De eerste Mongoolse Yokozuna was Asashoryu in 2003. Hij vocht niet alleen hard, maar ook slim. Met 25 overwinningen bewees hij dat hij niet te stoppen was. Zijn houding buiten de ring zorgde wel voor ophef. Hij werd zelfs gediskwalificeerd voor het trekken aan een knot, iets wat in sumo als onrespectvol geldt.

Na hem kwamen anderen zoals Harumafuji en Hakuho. Harumafuji won negen toernooien, maar werd ook berucht na een incident in 2017. Hij sloeg een collega met een bierfles en moest stoppen met sumo. Hakuho is de absolute grootheid met 45 overwinningen. Hij werd soms bekritiseerd om zijn directe stijl, maar niemand kon hem stoppen.

Overtuigend agressief

Wat maakt Mongoolse worstelaars zo agressief? Hun achtergrond in bokh-worstelen speelt een grote rol. Daar leren ze om met pure kracht en slimme technieken te winnen. In sumo gebruiken ze dat om tegenstanders van de ring te duwen, hoe zwaar ze ook zijn.

Hun agressie botst soms met de Japanse tradities. Sumo draait niet alleen om winnen, maar ook om respect. Mongoolse worstelaars geven daar soms minder om. Ze willen maar één ding: winnen. Dat maakt ze populair bij fans, maar zorgt ook voor kritiek.

Harde roots, hoge inzet

Veel van deze worstelaars komen uit arme gebieden. Voor hen is sumo een kans om armoede achter zich te laten. Ze geven alles in de ring, want ze vechten voor meer dan een titel. Ze vechten voor een beter leven.

Niet elke Mongoolse worstelaar is even fel. Tamawashi is een voorbeeld van een sterke en geduldige vechter. Ook Ichi Nojo laat zien dat kracht niet altijd hard hoeft te zijn. Hij wacht rustig af en gebruikt zijn gewicht slim.

Trotse legendes

De agressie van Mongoolse worstelaars maakte hen tot legendes. Asashoryu, Harumafuji en Hakuho lieten zien dat Mongolen niet bang zijn om te vechten. Hun stijl heeft sumo veranderd.

Ze hebben niet alleen wedstrijden gewonnen, ze hebben de sport opnieuw vormgegeven.