'Had ik nu goud gehad?' Boksster Heijnen breekt stilte over genderrel Imane Khelif

Chelsey Heijnen windt er geen doekjes om. De Nederlandse bokser vertelt recht voor z’n raap wat ze denkt. Een verplichte geslachtstest in het boksen? Goed plan, zegt ze. Jammer alleen dat die nu pas komt. Als die regel er eerder was geweest, had ze misschien nu wereldkampioen geweest. En dat steekt.

Ze vocht twee keer tegen Imane Khelif, de Algerijnse boksster waar al een tijd van alles om te doen is. “Als ik Khelif niet had getroffen, of als zij niet had mogen meedoen, dan had ik misschien wel gewonnen,” zegt Chelsey zonder spijt of drama. Gewoon zoals het is.

Geslachtstest in het boksen moet volgens Heijnen zorgen voor eerlijkheid

De nieuwe regel van World Boxing is duidelijk: alle boksers die internationaal willen uitkomen, moeten een geslachtstest doen. Dat gebeurt via een PCR-test die laat zien of iemand het mannelijke Y-chromosoom heeft. Niet iedereen is er blij mee, maar Chelsey snapt het wel.

“Ik moet toch al bloed laten prikken voor hiv en hepatitis. Dan kan dat buisje voor een geslachtstest er ook nog wel bij,” zegt ze. Ze ziet het vooral als iets dat de sport eerlijker en veiliger maakt. In het boksen is krachtverschil gewoon een ding, en daar draait het bij deze discussie precies om.

Khelif zorgde al langer voor scheve gezichten in de sport

Imane Khelif werd vorig jaar ineens wereldnieuws toen deze tijdens de Olympische Spelen in Parijs een tegenstander na 46 seconden tot opgave dwong. Huilend zelfs. Dat beeld ging de wereld over. Maar het riep ook vragen op. Niet alleen bij het publiek, ook bij de sporters.

Chelsey zegt dat ze nooit twijfelde toen ze tegenover Khelif stond. “Ik kreeg van mensen te horen dat ik niet tegen haar had moeten vechten, maar zo zit ik niet in elkaar,” zegt ze. “Ik wil gewoon de beste zijn. Dan moet ik iedereen kunnen verslaan, ook iemand als zij.”

Chelsey twijfelt niet, maar snapt dat anderen dat wel doen

Ze zag het ook wel: Khelif heeft weinig vrouwelijke trekken, slaat keihard, is super afgetraind. “Maar dat doe ik ook,” zegt Chelsey lachend. “Mensen kunnen net zo goed denken dat ík niet vrouwelijk ben, als je het daarop baseert.” Het deed haar dan ook niet veel.

“Als zij mag meedoen, dan zal het wel kloppen, dacht ik. En wie wil er nou als man bij de vrouwen boksen? Daar snap ik het nut niet van.” Toch snapt ze ook dat de nieuwe test voor duidelijkheid zorgt. Al komt die wat laat.

De timing voelt zuur voor Heijnen, maar ze kijkt vooruit

Dat de test pas ná de Spelen wordt ingevoerd, zit haar niet lekker. “Vooral voor de meiden die net naast de medailles grepen. Dat is wel zuur,” zegt ze. “Maar ja, zoiets duurt ook gewoon lang. Juridisch moet dat allemaal kloppen. Misschien had ik anders nu die titel gehad.”

Toch blijft ze vechter. Geen gezeur, geen drama. Ze kijkt vooruit. Als ze weer tegenover een Khelif komt, staat ze er gewoon. “Ik doe het gewoon. Ik denk er niet te lang over na.” En dat zegt eigenlijk alles over Chelsey.