'Wie laat dit toe?' – UFC zet kampioen tegenover wandelend blok doping beton!

Julianna Peña is een vechter in hart en nieren. Ze heeft klappen uitgedeeld en geïncasseerd. Maar nu, vlak voor haar clash met Kayla Harrison op UFC 316 deze zaterdag 7 juni, klinkt er iets dat we zelden horen van haar: bezorgdheid.

Niet alleen zij, maar ook fans en experts trekken hun wenkbrauwen op. Gaat Peña straks écht de kooi in tegen iemand waarvan velen denken dat ze jarenlang voordeel heeft gehad? Niet alleen qua spiermassa en kracht, maar misschien ook door iets wat niemand hardop durft te zeggen: steroïdengebruik.

Kayla Harrison wordt beschuldigd, maar zwijgt niet

De beschuldiging kwam niet van een anonieme Twitteraccount, maar rechtstreeks uit de mond van Peña zelf. “Kijk naar haar lichaam. Kom op, mensen. Dit is niet normaal,” zei ze tijdens een UFC-persmoment.

Harrison reageerde snel en duidelijk: “Ze zoekt excuses voor een verlies dat nog moet gebeuren.” Maar die woorden kalmeerden niemand. In plaats daarvan laaide de discussie op.

Experts vinden het geen eerlijke strijd

Voormalig vechter en commentator Dan Hardy was er open over in een podcast:

“Als dit gevecht doorgaat zoals gepland, dan zetten we Peña gewoon tegenover een tank. Je moet je afvragen of dit verantwoord is.”

Ook analist Laura Sanko liet van zich horen:

“Niemand zegt dat Kayla gepakt is, maar het verschil in fysiek is zó groot... Je voelt gewoon dat iets niet klopt.”

MMA-journalist Ariel Helwani noemde het zelfs “het meest ongemakkelijke gevecht van het jaar” en vroeg zich hardop af of de UFC hier geen grens overgaat.

Fans vragen zich af of dit niet te ver gaat

Op sociale media ontplofte het. Onder iedere promotievideo voor UFC 316 verschijnen honderden reacties. “Gaat Peña hier levend uitkomen?” “Dit is geen matchmaking, dit is mishandeling.” “USADA, zijn jullie op vakantie?”

Veel fans herinneren zich hoe Harrison jarenlang uitkwam in de PFL, waar dopingcontroles minder streng waren. Hoewel er nooit een officiële test mislukte, blijft het gevoel hangen. Vooral als je haar ziet naast iemand als Peña, die altijd één van de kleinere bantamweights was.

Peña vecht met trots, maar de angst is voelbaar

In interviews probeert Peña sterk over te komen. Ze zegt dat ze niet bang is, dat ze dit aankan. Maar haar ogen vertellen iets anders. Ze heeft deze sport mede vormgegeven. Ze versloeg Amanda Nunes, iets wat bijna niemand haar nadeed.

Toch voelt deze partij anders. De sfeer is zwaarder. De spanning niet normaal. Het lijkt niet te gaan over titels of rankings. Dit voelt alsof iedereen even vergeten is wat eerlijk vechten eigenlijk betekent.