Dit is BKFC - waarom UFC-ster McGregor deze brute vechtsport omarmt

Het was een avond vol bloed, adrenaline en verrassingen. Tijdens BKFC Rome kwamen niet alleen topvechters in actie, maar ook Conor McGregor stal de show. Zijn aanwezigheid zorgde voor spanning in de lucht. Iedereen voelde dat er iets bijzonders ging gebeuren.

De sfeer in het stadion was gespannen. Gevechten volgden elkaar razendsnel op. Binnen vier uur kwamen tien partijen voorbij. De fans zaten op het puntje van hun stoel. Bij elke klap vlogen de vonken er letterlijk vanaf. Het publiek juichte, schreeuwde, en voelde de pijn van de vechters.

Ongelooflijk snelle knock-outs en onverwachte drama’s

De Nederlandse vechters hadden het zwaar. Eerst werd Fred Sikking binnen seconden knock-out geslagen. Daarna kreeg Jelle Zeegers ook een klap die hem niet meer liet opstaan. Twee grote namen gingen tegen de vlakte. De Nederlandse eer verdween die avond in Rome letterlijk uit beeld.

Wat opviel: de vechters hadden amper tijd nodig. Gevechten eindigden vaak in de eerste ronde. De intensiteit van deze sport is niet te vergelijken met traditionele bokswedstrijden. Bare knuckle boksen draait niet om tactiek alleen, maar om directe impact. Eén fout, en je ligt eruit.

Bloed, littekens en vastberadenheid in de ring

Mike Perry, ook wel de ‘King of Violence’ genoemd, stond in het middelpunt van de aandacht. Zijn gevecht was rauw en ongefilterd. Vijf rondes vol harde klappen, bloed en overlevingsdrang. Perry bleef rechtstaan, zijn tegenstander Jeremy Stevens bezweek onder de druk.

Tussen de vechters was het respect voelbaar. Ondanks het geweld, spraken velen na afloop over liefde voor de sport. Eén vechter zei zelfs: “Het gaat niet alleen om slaan, het gaat om wat je ermee wilt zeggen.”

Verhalen van pijn, trots en opoffering

Een aantal vechters had slechts dagen voorbereiding. Sommigen combineerden dit met fulltime banen. Een veiligheidsexpert stond een paar uur later in de ring. Een andere vechter werkte tot vorige week nog bij Uber Eats. Hij zei: “Twee weken geleden was ik blut. Nu sta ik hier.”

Er was ook ruimte voor persoonlijke verhalen. Eén vrouwelijke vechter vertelde hoe ze opgroeide in huiselijk geweld en hoe ze nu terugvecht. Haar kracht en openheid raakten het publiek zichtbaar.

Ook de rol van boksen als basis kwam aan bod. Veel deelnemers hadden een achtergrond in traditioneel boksen of MMA, maar kozen bewust voor BKFC vanwege de directe aard van het gevecht.

BKFC blijft groeien met rauwe eerlijkheid

Conor McGregor lijkt meer dan een gezicht voor BKFC te zijn. Zijn aanwezigheid geeft het evenement legitimiteit. Hij liep tussen het publiek, gaf interviews en stak vechters een hart onder de riem. Zijn stijl is bombastisch, maar zijn betrokkenheid echt. Hij noemde BKFC “de puurste vorm van vechten” en dat voelde ook zo.

Bare knuckle fighting is niet voor iedereen. Het is hard, direct en zonder ruimte voor fouten. Maar wie zich erin stort, laat alles achter in de ring. Dat bleek deze avond opnieuw.