Boksicoon vreesde dood in de ring: smeekte zijn trainer om te stoppen - tevergeefs

Op een bloedhete dag in 1975, in een bomvolle arena in de Filipijnen, stond Muhammad Ali op het punt om op te geven. Hij kon niet meer. Alles deed pijn. Zijn longen brandden, zijn benen voelden als beton, en zijn hoofd bonkte van de klappen. Hij had veertien rondes gevochten tegen Joe Frazier — een man die net zo koppig en taai was als hijzelf.

Ali draaide zich naar zijn trainer, Angelo Dundee, en zei: “Knip mijn handschoenen af.” Hij wilde gewoon gaan zitten. Klaar ermee. Stoppen. Genoeg. Maar Dundee weigerde. En dat redde zijn leven. Of niet?

Het moment waarop alles zwart werd

Ali zei later: “Frazier gaf op vlak voor ik dat zou doen.” En dat zegt alles. Ze waren allebei helemaal op. Maar Frazier’s trainer gooide de handdoek eerder in de ring. Als hij dat niet had gedaan? Dan had Ali misschien wél zijn handschoenen af laten knippen. En dan had het gevecht een heel andere afloop gehad.

Ali won. Maar het voelde niet als een overwinning. Hij zag eruit alsof hij een auto-ongeluk had overleefd. En eerlijk? Hij voelde zich ook zo.

“Thrilla in Manila” was geen bijnaam, het was een waarschuwing

Ze noemden het de Thrilla in Manila. Dat klinkt cool, bijna grappig. Maar er was niks grappigs aan dat gevecht. Het was een oorlog. Een uitputtingsslag. Twee mannen die elkaar tot het uiterste dreven. En ver daar voorbij.

Ali zei zelf: “Dat was het dichtst bij de dood dat ik ooit ben geweest.” En als Ali dat zegt — iemand die door heel wat stormen is gegaan — dan weet je dat het menens was.

De prijs van roem en trots

Het is makkelijk om terug te kijken en te zeggen: “Wat een held.” Maar eerlijk? Het is ook triest. Ali was op, kapot, en toch moest hij doorgaan. Voor de fans. Voor zijn naam. Voor zijn eer. Maar het kostte hem iets. Misschien een stukje van zijn gezondheid. Misschien zelfs zijn toekomst.

Jaren later kreeg hij Parkinson. Artsen discussieerden erover. Was het door al die klappen? Door die verschrikkelijke gevechten? De kans is groot.

Ali vocht eerder ook al tegen een worstelaar — en daarmee ontstond MMA

Niet iedereen weet dit, maar Ali was ook de eerste bokser die in de jaren zeventig de ring deelde met een worstelaar. Ja, echt waar. Hij vocht tegen Antonio Inoki in Japan.

Dat rare gevecht was misschien het begin van wat we nu kennen als MMA.