UFC ster De Ridder knalt zaterdag: ‘Ik maak Nickal koud, 100%’

Reinier de Ridder heeft geen twijfel: zaterdag pakt hij Bo Nickal tijdens UFC Des Moines. Hij zit lekker in zijn vel, heeft keihard getraind en straalt rust én scherpte uit. “Ik ben er klaar voor. Ik weet gewoon zeker dat ik win.”

Al weken zit hij in Florida bij Kill Cliff FC, omringd door zware jongens van zijn gewicht. Geen luxe vakantie, maar keihard trainen. “Twee keer per dag knallen. Gewoon werken, eten, slapen, repeat,” zegt hij. “En straks chill ik ‘m lekker naar die kooi in.”

Florida voelt steeds meer als thuis voor de Ridder en zijn gezin

De zon, het strand, de trainingsfaciliteiten… Reinier denkt er serieus over om langer te blijven. “We zijn aan het kijken of de kids hier volgend schooljaar naar school kunnen. Gewoon een jaartje proberen.”

Toch blijft Breda altijd zijn plek. “Mijn stad, mijn mensen, mijn gym. Maar ja, hier is het gewoon ideaal voor vechters.”

Bij Kill Cliff traint hij met de besten

Wat maakt Florida zo top? De Ridder legt het simpel uit: “Het stikt hier van de goede gasten. Allemaal killers. Daar groei je van.” De gym van coach Henri Hooft zit vol UFC-talent.

“Henry is relaxed, maar ook echt topklasse. Hij heeft hier iets heel bijzonders neergezet.”

Bo Nickal? Goed, maar nog lang niet compleet

Bo Nickal is populair in Amerika. Ex-worstelkampioen, atletisch, sterk. Maar Reinier blijft rustig: “Hij is goed, maar nog lang niet compleet. Boksen gaat wel, trappen een beetje. Maar niks bijzonders.”

Zijn eigen judo-achtergrond geeft hem volgens hem een voorsprong. “Mijn stijl werkt gewoon goed tegen die Amerikaanse worstelaars. Ze zijn sterk op de benen, maar bovenin mis je wat. Dat pak ik.”

Vol zelfvertrouwen richting het co-main event

Reinier straalt vertrouwen uit. “Ik ben honderd procent zeker dat ik ‘m pak. Geen twijfel.” Hij verwacht dat druk zetten de sleutel is. “Ik zet druk, raak hem met knieën en stoten, en dan pak ik die nek. Klaar.”

Het co-main event voelt voor hem als erkenning. “Weer een stap omhoog. Weer een grote naam tegenover me. UFC gelooft in me. Dat voel ik.”

Dromen over Strickland of Du Plessis

Als hij Nickal verslaat, wil hij door. “Top vijf, dat moet nu. Strickland of Dricus zou ziek zijn. Respectvol, geen gezeik, maar wel gewoon: jij bent de volgende.”

Na zijn vorige partij was hij net iets te zwaar geworden. “Beetje te lekker gegeten in Nederland,” lacht hij. “Dit keer blijf ik dichter bij m’n vechtgewicht. Dan kan ik sneller terug de kooi in.”

Shirts van Vieze Fur? Ja, ook dat is De Ridder

Reinier is ook buiten de kooi bezig. Zijn nieuwe t-shirts, ontworpen door Vieze Fur, verkopen als een malle. “Ziet er vet uit, toch? En ja, link in bio natuurlijk.”

Samenwerkingen met Nederlandse creatieven vindt hij leuk. “Zolang ik er niet te veel tijd in hoef te steken, helemaal top.”

Nederlandse fans staan achter hem

De aandacht voor MMA in Nederland groeit, merkt hij. “Na die laatste partij in Amerika word ik ineens op straat herkend in Breda. Bizar, man. Dat had ik nog nooit meegemaakt.”

Hij voelt dat hij iets mag opbouwen voor Nederland in de UFC. “We hebben niet veel Nederlandse vechters op dit moment. Dan wil ik het goed doen. Voor mezelf, maar ook voor de sport hier.”

Nog een keer: hoe ziet hij het gevecht?

Hij sluit af met een duidelijke visie. “Ik zet druk. Ik laat hem achteruit lopen. Raak ‘m een paar keer hard. En dan: choke.”