Slechts 1 in de UFC: Hoe kickboksen Nederland domineert en MMA achterblijft

Reinier de Ridder is zondag de enige Nederlander die in actie komt tijdens een UFC-evenement. Hij vecht in Iowa tegen Bo Nickal, een Amerikaanse topatleet die snel naam maakt. De Ridder blijft kalm. Hij heeft inmiddels twee overwinningen via submission geboekt sinds zijn overstap naar de UFC.

Om sterker te worden, traint De Ridder nu regelmatig bij Kill Cliff FC in de Verenigde Staten. Daar heeft hij elke dag zware sparringsessies met topvechters. Hij denkt er zelfs aan om definitief naar Amerika te verhuizen. “In Nederland is het niveau goed, maar in de VS ligt het gewoon hoger,” zei hij eerder.

MMA is in Nederland nog altijd kleiner dan kickboksen en dat voel je

Nederland staat bekend als kickboksland. Vechters als Badr Hari, Nieky Holzken en natuurlijk Rico Verhoeven hebben die sport groot gemaakt. Maar in MMA is het aantal Nederlandse toppers beperkt. In het verleden zagen we nog namen als Bas Rutten, Gegard Mousasi en Remco Pardoel. Maar dat voelt inmiddels als een andere tijd.

Alex Prascevic van de Nederlandse Vechtsportbond snapt wel waarom. “De concurrentie is enorm,” zegt hij. “Amerika, Brazilië en Oost-Europa leveren elk jaar tientallen nieuwe talenten af. En MMA werd in Nederland lang als ‘te ruig’ gezien.” Daardoor bleef de sport jarenlang klein.

MMA groeit eindelijk in Nederland maar mist structuur en steun

Toch is er verandering zichtbaar. MMA wordt professioneler aangepakt. De sport is erkend door NOC*NSF en er komen steeds meer evenementen, zoals Levels Fighting League. Steeds meer gyms bieden MMA-trainingen aan en jonge vechters kijken niet alleen naar kickboksen, maar ook naar de kooi.

Volgens Prascevic is er hoop, maar ook werk aan de winkel. “We hebben één structuur nodig, één set regels, één duidelijk plan,” zegt hij. “Pas dan kunnen we nieuwe wereldtoppers opleiden.” Tot die tijd is het aan vechters als De Ridder om het Nederlandse vlaggetje hoog te houden in de UFC.