Een historische dag voor het kickboksen. Vandaag precies 32 jaar geleden stond Ernesto Hoost in de finale van het prestigieuze K-2 toernooi. Tegenover hem: de gevreesde Thaise vechter Changpuek Kiatsongrit.
In december 1993 vocht Hoost zich door een loodzwaar deelnemersveld in Tokio. Eerst versloeg hij de Amerikaanse knockout-specialist Manson Gibson in de kwartfinale. Daarna schakelde hij Adam Watt uit, een sterke Australische vechter met een karate-achtergrond. Pas in de finale trof hij Changpuek, een naam die bij velen nog altijd respect oproept.
De Thaise legende Changpuek Kiatsongrit was destijds al een gevestigde naam. Hij had eerder successen geboekt in Japan en was beroemd om zijn vlijmscherpe lowkicks en ijzeren mentaliteit. Voor Hoost, die nog relatief nieuw was op het internationale podium, was het duel met Changpuek een cruciale test (lees verder onder video).
Twee stijlen botsten: de technische, beheerste Hoost tegenover de onvoorspelbare Thaise vechter.
Hoewel dit gevecht slechts één moment in zijn carrière was, vormde het een belangrijke stap. Ernesto Hoost groeide uit tot een van de bekendste zwaargewichten in het internationale kickboksen. Hij won later meerdere keren het K-1 World Grand Prix-toernooi en stond in legendarische duels. Net als andere grote namen zoals Peter Aerts, Remy Bonjasky en Badr Hari.
Met zijn beheersing, traptechniek en rustige uitstraling werd hij een inspiratie voor velen.
Tegenwoordig is Hoost nog steeds actief binnen de sport. Hij is een graag geziene gast bij gala’s, seminars en toernooien. Binnen de Bulgaarse organisatie SENSHI treedt hij op als ambassadeur van het kickboksen.
Zijn ervaring en statuur maken hem tot een brug tussen generaties: van de oude garde tot jonge vechters die hem alleen kennen van YouTube-compilaties.
De ontmoeting met Changpuek leeft voort in archiefbeelden en herinneringen van fans. Het is zo’n gevecht waar liefhebbers van het eerste uur met glinstering over praten. Een moment waarop duidelijk werd dat Hoost meer was dan een belofte. Hij was gekomen om te blijven.
Lees het artikel op de mobiele website