'25 uur pijn, kotsen en schreeuwen…' Thian de Vries onthult pijnlijk ritueel

Thian “Tarzan” de Vries topkickbokser en meervoudig wereldkampioen houdt van Thailand. Niet alleen om de gevechten, maar ook om de spiritualiteit. Daar liet hij een traditionele tattoo zetten door een Thaise monnik. Geen normale tattoo, maar eentje met rituelen, energie en betekenis.

“Het werd vroeger op krijgers gezet,” vertelt hij aan Champstalk, “Om ze kracht te geven.” De monnik luisterde naar zijn verhaal en zette met de hand de tekens op zijn rug. Oude chants. Geen versiering, maar energie op huid.

De tattoo werd gezet met naald en stok, zonder machine

Deze tattoo is niet gemaakt in een moderne tattooshop. Geen zoemende machine, geen schone steriele lamp. “Met stok en naald, ouderwets. Elke prik voel je tot in je botten,” zegt Thian.

De eerste sessie duurde drie dagen. Toen zette de monnik alleen de naga’s – drakensymbolen. Daarna werd het pas echt zwaar. “Ik kwam terug na een gevecht, grieperig, kapot... maar ik móest die rug afmaken.”

Pijn, braken en 25 uur lang vechten met jezelf

Op dag twee ging het mis. “Ik werd wakker. Slecht. Koud. Ziek. Maar toch die scooter op, naar Chiang Mai. Om 09:30 begon hij te prikken. Pas om 14:30 stopten we.”

De dag erna ging het verder. “Het laatste stuk van m’n rug. Ik heb geschreeuwd, jongen. Niet normaal. En zij vonden het prachtig: zo’n grote westerse vechter die ‘mama’ roept.”

Hij vertelt het met een glimlach, maar het was zwaar. Hij kon amper eten. Moest overgeven van de pijn en stress. Maar hij ging door. “Hij staat erop. En ik ben er trots op.”

De tattoo is niet zomaar inkt, maar een ritueel dat kracht geeft

De tattoo is spiritueel. Niet zomaar een plaatje. “Die teksten betekenen iets. De monnik chanted daarna en gaf me een ketting met twee naga’s. Een zegen. Een band. Iets echts.”

Thian voelt zich verbonden met het boeddhisme. “Als ik in iets geloof, dan is het dit. Energie. Goed zijn voor anderen. Dat zit hierin. Dit is geen modegril. Dit is wie ik ben.”

Hij zegt dat zijn hele lichaam straks vol gaat. “Alles zwart. Geen kleuren. Misschien zelfs mijn gezicht. Dit hoort bij mij.”