Schokkend! Boksheld raakte verlamd door Jiujitsu training - dit is zijn verhaal

Tony Jeffries, oud-wereldkampioen boksen, heeft na jaren trainen definitief de deur dichtgetrokken achter Braziliaans jiujitsu.

Hij begon pas met jiujitsu op zijn 37ste. Hij werd meteen verslaafd. Hij trainde bijna elke dag, soms zelfs zeven keer per week. Zijn idee? Wie vaker traint, leert sneller. Maar zijn lijf begon te protesteren. Zijn spieren deden steeds pijn, zijn rug voelde stijf, en zijn nek zat vaak vast.

En toen ging het in oktober 2024 flink mis. Na een training voelde hij iets knappen in zijn nek. Hij dacht eerst dat het wel zou overgaan. Maar de volgende ochtend werd hij wakker met pijn en tintelingen in zijn arm.

De diagnose die zijn leven op pauze zette

Tony trok van de ene specialist naar de andere. Chiropractoren, fysio’s, sportartsen—iedereen zei wat anders. Ondertussen werd zijn pijn alleen maar erger.

Hij kon amper nog lopen. Zelfs zijn nek draaien lukte niet. Uiteindelijk liet hij een MRI-scan maken. De uitslag was heftig: meerdere uitstulpingen in zijn nekwervels en een beknelde zenuw. Zijn rechterarm werd slap en hij verloor zijn kracht.

De dokter zei: “Je moet nu écht rustig aan doen.” Tony kreeg een nekkraag en moest zijn nek stilhouden.

Hij droeg die kraag vier weken en kon niks doen. Zijn leven stond stil. Geen sporten, geen video's maken, zelfs lopen ging nauwelijks. Hij werd er somber van.

De bizarre prik die hem van zijn pijn afhielp

Een black belt bij zijn sportschool gaf hem een tip: ga naar een arts in Melbourne.

Die arts raadde een zenuwblokkade aan. Tony kreeg een pijnlijke injectie, precies op de plek waar de zenuw klemzat. Het was een vreemde ervaring—hij voelde de tintelingen door zijn hele arm trekken. Maar het werkte.

De pijn verdween. Geen tintelingen meer. Hij kon weer normaal bewegen.

Tony begon zelfs weer met boksen. In maart 2025 brak hij een Guinness World Record door de meeste stoten in 24 uur uit te delen. Dat was een bizar moment, zeker als je bedenkt dat hij tien weken eerder nog amper kon bewegen.

Waarom hij definitief stopt met jiujitsu

Toch blijft Tony weg bij jiujitsu. Hij probeerde het nog een paar keer, maar hij was veel te bang. Bang om weer alles kwijt te raken.

Hij durfde zijn kinderen niet eens meer op te tillen. Zijn rechterarm bleef zwak.

Tony steekt de hand in eigen boezem. Hij zegt eerlijk dat hij te hard trainde, niet op tijd opgaf bij grepen en te veel zijn ego volgde.

Toch blijft hij fan van de sport. “Ik hou van jiujitsu, maar ik durf het niet meer.”

Hij blijft nu bij boksen en krachttraining. Misschien rolt hij ooit nog lichtjes mee, maar voorlopig niet.