De partij van de eeuw of misschien toch niet?

De vraag is was dit dan ook echt de partij van de eeuw?

Afgelopen zaterdag op zondagnacht was het dan eindelijk zover “De partij van de eeuw” althans zo werd de bokswedstrijd tussen Floyd “Money” Mayweather Jr. en Connor “The Notorious” McGregor genoemd. Maar de vraag is was dit dan ook echt de partij van de eeuw? Immers hebben we te maken met twee ongekende grootheden in twee verschillende sporten. Eén uit het klassieke boksen en de ander uit het Mixed Martial Arts, MMA in de volksmond genoemd.

De in 1977, Grand Rapids, Michigan geboren Floyd Sinclair won driemaal de nationale Golden Gloves en brons op de Olympische Spelen van 1996. Hierna startte zijn carrière als Profbokser, 49 keer op rij bleef hij ongeslagen. Zijn laatste partij vocht hij op 12 september 2015 tegen Andre Berto in de 12^e ronde. Hierna kondigde hij definitief zijn (boks)pensioen aan.

Connor Anthony McGregor, geboren op 14 juli 1988 te Dublin is de eerste MMA-vechter ooit met UFC-titels in meerdere gewichtsklassen tegelijkertijd. McGregor bouwde van 2008 tot en met 2015 een status van zeventien overwinningen en twee nederlagen als professioneel MMA-vechter op.

The Money Fight

MMA-vechter Conor McGregor deed in januari 2016 echter de uitspraak dat hij het ook best tegen de Amerikaan Mayweather op wilde nemen. Dit terwijl McGregor nog nooit een professionele partij had gebokst. Het bleek het begin van een woordenwisseling van anderhalf jaar waarin de twee elkaar in de media en op sociale media te lijf gingen. UFC-voorzitter White maakte in juni 2017 officieel bekend dat ze het op 26 augustus 2017 daadwerkelijk tegen elkaar op zouden nemen in Las Vegas. Het gevecht kwam publiekelijk bekend te staan als “The Money Fight”. Dit omdat Mayweather circa 300 miljoen dollar zou opstrijken voor de partij (prijzengeld en deling in recette, pay-per-view, internationale uitzendrechten, etc. samen), McGregor ruim 100 miljoen.

Even terug naar een wedstrijd tussen twee verschillende disciplines. Kun je dan wel spreken over een echte wedstrijd?

Op facebook liep ik tegen een juiste omschrijving aan:

Een goeie hockeyspeler daagt de wereldkampioen ijshockey uit, die nog nooit een wedstrijd heeft verloren. Het is allebei hockey. Maar op gras wint de hockeyspeler en op ijs de ijshockeyspeler. Het is simpel. En zo zie je: al het geld van de wereld kan logica niet omkopen. En dan hoef je nog niet eens verstand van vechtsporten te hebben.

En het verstand over vechtsporten denken nogal wat mensen te hebben. Kanonnen, wat heb ik me verbeten op alle stompzinnige uitspraken van allerlei mensen op allerlei mediaplatforms, met Facebook als leading platform. “MMA vechters zijn geen boksers” (wat op zich ook zo is), echter maakt deze discipline wel onderdeel uit van de Mixed Martial Arts. “MMA’ers zijn allemaal apen”, “MMA is een aso sport”. Helaas treft elke vechtsport een groep beoefenaars die zich wat minder sociaal gedragen dan het overgrote deel van de beoefenaars van deze sport. Ik durf te beweren dat dat eigenlijk in elke sport wel voorkomt, kijk maar naar het altijd zo rustige voetbalspelletje.

Eén van de opmerkingen dan wel uitspraken die ik werkelijk mijn aandacht triggerde was die van voormalig bokskampioen Regilio Tuur.

Tuur was als bokser zeker niet onverdienstelijk, hij behaalde weliswaar geen bronzen medaille tijdens de Olympische spelen van 1988 maar was in één klap wereldberoemd door in de eerste ronde toenmalig Wereldkampioen Kelcie Banks neer te slaan. Tuur bokste als prof niet onverdienstelijk met 51 profpartijen, 46 gewonnen waarvan 38 op knock-out, vier verliespartijen en één onbeslist. Bij de World Boxing Organisation (WBO), één van de 4 grote bonden in het profboksen, wist hij de Wereldtitel te bemachtigen ten koste van de Amerikaan Eugene Speed. Hij verdedigt zijn titel 6 keer met succes. In 1997 stopt hij zijn carrière als profbokser om later in 2001 nog enkele partijen te boksen en dan definitief te stoppen en zich op een toekomst in de mode te richten.

Dit loopt niet goed af en voor Tuur breken donkere tijden aan.

Het AD kopte vorige week: “Regilio Tuur: Geef me zes maanden en ook ik versla McGregor”. Over de reacties hierop zal ik mijzelf verder niet uitlaten. Ik verwacht ook niet dat McGregor er ook maar één seconde zijn aandacht op zal vestigen.

Als je wel verstand van ringsporten hebt en ooit handschoenen aan hebt gehad en in de ring hebt gestaan dan weet je dat Rocky films niet echt zijn.

Mayweather heeft in zijn actieve carrière nog nooit 8 tellen gehad, laat staan verloren. Dus hoe groot was de kans nu dat McGregor de ongeslagen Mayweather de baas zou kunnen zijn, notabene in zijn eigen discipline. De uitslag is inmiddels bekend. Mc Gregor heeft Mayweather ongekend goed partij gegeven tot ronde zeven, daarna draaide de overhand naar Mayweather die in ronde tien een einde maakte aan de aspiraties van McGregor. Met respect vielen beide kemphanen elkaar in de armen, zoals dat in de vechtsportwereld doorgaans gaat. Het vuilbekken was daarmee ook direct ten einde!

Maar wat heeft die partij nu eigenlijk wel opgeleverd, behalve veel geld voor beide sporters, en omringende organisaties. Voor het eerst sinds jaren zijn er weer miljoenen mensen in de wereld opgestaan om in hun pyjama voor te buis te gaan zitten. De hype heeft ervoor gezorgd dat de sport weer een stuk positiever in het daglicht is komen te staan. De wedstrijd is ook keurig netjes verlopen onder de bezielende leiding van een 74-jarige arbiter die heel goed snapt hoe je een wedstrijd op dit extreem hoge niveau in goede banen moet lijden.

Ik ben niet teleurgesteld en kwam er graag vroeg mijn bed voor uit, net zoals de vele miljoenen vechtsportliefhebbers over de hele wereld, op naar een volgend gevecht van de eeuw zal ik maar zeggen, osu!

Bronnen: Wikipedia, Facebook.

Bijdrage: Raimond Honig voor Vechtsportinfo.nl