Bokskampioen Tyson Fury reageert op positieve dopingtest

Voormalig wereldkampioen Tyson Fury reageert in zijn autobiografie uitgebreid over zijn dopingtest verleden.

De doping ellende begon in 2015 toen UKAD (UK-Anti-Doping) beweerde dat de bokser positief testte voor een hoog niveau van nandrolon in februari van dat jaar, in de nasleep van een overwinning op Christian Hamer. Het was niet alleen Tyson, maar zijn neef, zwaargewicht bokser Hughie Fury, die ook positief voor dezelfde stof werd getest.

De twee boksers gaven naar verluidt de schuld van hun positieve tests bij het eten van ongecastreerd everzwijn maar dat stukje informatie werd niet vermeld in de nieuwe autobiografie van Tyson Fury, Behind The Mask.Toen UKAD achter Fury aan ging, speelde zich een uitgebreide juridische strijd af.

Onduidelijkheden

Uiteindelijk hebben beide partijen in 2017 een akkoord bereikt waarin Fury een boks verbod van twee jaar accepteerde. Hij hervatte zijn carrière in juni 2018, nadat hij inactief was sinds een carrièrebepalende overwinning op Wladimir Klitschko in november 2015.

"Van februari 2015 tot december 2017 hing er een wolk van achterdocht over mij met betrekking tot een beschuldiging dat een hoog niveau van nandrolon was gevonden in mijn lichaam en dat van mijn neef, Hughie Fury," schrijft Fury in het boek.

Ongeloof

"Ik moest dit oplossen voordat ik echt kon geloven dat ik weer kon vechten. Ik was regelmatig getest door de UKAD, waarschijnlijk meer dan de meeste boksers, en toen de zaak met hen eindelijk tot een conclusie kwam, konden ze een lijst maken een reeks tests die negatief terugkwamen.

"De kwestie van het verhoogde niveau van nandrolon kwam in februari 2016 in een test, maar ik werd pas lang daarna op de hoogte gebracht van mogelijke aanklachten tegen mij. Het lichaam produceert van nature nandrolon, maar het mijne had om een ​​of andere reden een hoog niveau. Ik kan echter categorisch stellen dat ik nooit prestatiebevorderende middelen heb gebruikt en dat ook nooit zal doen.

Failliet

"De grote vraag die bleef bestaan ​​nadat de zaak was opgelost, was waarom het UKAD zo lang had gekost om het op te lossen. Waarom lieten ze me in het ongewisse, waardoor mensen me een drugsbedrieg konden noemen, waardoor ik zo vernederd kon worden?"

"Maar God stond aan mijn zijde en wanneer God aan jouw zijde staat, voor wie zou je dan bang moeten zijn? Niemand! Toen de zaak tot een conclusie kwam, maakte de verklaring van UKAD duidelijk dat zij niet konden vaststellen waarom ik dat had opgeworpen De zaak kostte meer dan £ 1 miljoen aan advocatenhonoraria en er werd in de pers besproken dat als ik de zaak had gewonnen, waarvan ik weet dat ik die zou hebben, het UKAD failliet had kunnen gaan.

"Maar dat had gemakkelijk nog drie of vier jaar in de rechtbank kunnen vechten. Hoe dan ook, de zaak was eindelijk opgehelderd en ik kon serieus beginnen met het overwegen om weer te vechten."