BOEM! Tyron Woodley’s diss-track was voor UFC baas White – en niemand zag het

Tyron Woodley had genoeg van zijn baas Dana White. In 2018 dropte hij het nummer I’ll Beat Yo Ass, ogenschijnlijk een stoere track over vechten en status. Maar de echte boodschap zat verstopt in de tekst.

Volgens Woodley ging het nummer rechtstreeks over Dana White. De UFC-baas had hem na zijn overwinning op Demian Maia publiekelijk bekritiseerd. Hij vond dat Woodley te weinig actie liet zien in de kooi. Die woorden staken diep.

In plaats van terug te slaan met interviews, besloot Woodley iets anders te doen. “Ik kon niet hardop zeggen dat ik Dana White een klap wilde geven,” zei hij in een podcast. “Maar dat wilde ik wel. Hij zette me voor schut.”

Woodley voelde zich tegengewerkt ondanks zijn kampioensstatus

Woodley verdedigde zijn titel meerdere keren. Toch kreeg hij nooit de erkenning die hij verwachtte. Hij had het gevoel dat de UFC hem geen kansen gunde die anderen wel kregen.

Hij noemde als voorbeeld de onderhandelingen rondom het gevecht met Robbie Lawler. Volgens Woodley kreeg Lawler extra geld aangeboden. Toen hij hem versloeg, wilde Woodley dezelfde behandeling. Maar dat bleef uit.

“Ik was de kampioen, maar ik kreeg niet wat hij zou krijgen,” zei hij. “Ik wilde alles wat op tafel lag. Ik bleef erover doorgaan, maar ze vonden me te slim.”

Woodley beschrijft de machtsstrijd tussen hem en de organisatie als frustrerend. Hij voelde zich vaak buitenspel gezet. Zelfs zijn microfoon werd volgens hem uitgezet tijdens een uitzending zodat hij niet kon reageren op kritiek.

Het nummer werd een uitlaatklep voor alles wat hij niet mocht zeggen

De track waarin hij “I’ll Beat Yo Ass” rapt, zit vol verwijzingen. Niet alleen naar White, maar ook naar andere UFC-commentatoren die volgens hem meelachten.

Woodley zei dat hij zich niet kon verdedigen in het openbaar. In plaats daarvan stopte hij zijn woede en frustratie in zijn muziek. “Als ik je niet op camera mag aanspreken, doe ik het op een beat,” leek zijn boodschap.

Ook zijn kennis van de zakelijke kant van de sport zorgde voor frictie. Hij wist wie wat kreeg en wanneer. Dat maakte hem gevaarlijk voor de mensen aan de top, zei hij zelf.

Hij had één doel: gelijk behandeld worden. Maar de weerstand vanuit de organisatie zorgde voor een breuk. En die breuk hoor je in elke zin van zijn rap.