Wat als legende Ramon Dekkers ooit bij Glory had gevochten?

Ramon Dekkers. Voor de één is hij een held, voor de ander een vergeten naam. Maar iedereen die iets van kickboksen snapt, weet dat Dekkers geen gewone vechter was. Hij was een pionier. De eerste westerling die Thaise kampioenen liet wankelen in hun eigen sport. De man die in Bangkok applaus kreeg van een publiek dat normaal alleen hun landgenoten toejuichte.

Toch stond hij nooit in de ring bij Glory. En dat laat je afvragen: wat als hij er wel had gestaan?

Dekkers had Glory op zijn kop gezet met zijn explosieve stijl

Dekkers overleed in 2013, veel te jong, op 43-jarige leeftijd. Maar stel je even voor dat de tijdlijnen klopten. Dat Dekkers in zijn topjaren de kans had gekregen om de ring in te stappen tegen de grote namen van Glory.

Zijn stijl was gebouwd op chaos. Alles naar voren. Bommen van hoeken. Lowkicks als mokerslagen. Hij had vechters als Nieky Holzken, Murthel Groenhart of zelfs Giorgio Petrosyan tot het uiterste gedwongen. Niet met punten, maar met oorlog.

Een strijd tussen stijlen had Glory-publiek doen ontploffen

Glory is snel, strak en technisch. Maar Dekkers vocht rauw. Hij vocht met zijn hart, zijn schouders en zijn schenen. Een botsing tussen zijn stijl en het gestructureerde Glory-systeem zou vuurwerk hebben opgeleverd.

Hij was geen vechter die op safe speelde. Hij wilde geen beslissing van de jury. Hij wilde dat iemand neerging. En dat maakte hem geliefd, gevreesd en gerespecteerd, zelfs in het vijandige Thailand.