Niemand is veilig: Tariq 'Cookie' Osaro richt vizier op alles en iedereen

Als je meedoet aan een toernooi als Glory Last Heavyweight Standing, weet je dat je iedereen kunt treffen. Voor Tariq 'Cookie' Osaro maakt het niet uit of hij tegenover Luigj Gashi, Jamal Ben Saddik of Bahram Rajabzadeh staat. Iedereen die zijn pad kruist, moet eraan geloven. Op 13 juni kruist Gashi zijn pad in Ahoy Rotterdam. En het beloofd een stevige wedstrijd te worden.

“Ik weet dat ik deze man moet verslaan om de beste te zijn,” zegt Cookie vastberaden. “En ik ben hier niet om tweede te worden. Ik ben hier om bovenaan te staan.”

Sinds zijn binnenkomst bij Glory is het hard gegaan. Van opbouwen in de rankings naar wedstrijden op topniveau. Het ging snel, en hij voelde de druk. Niet alleen van fans, maar ook van binnenuit. “We zijn entertainers, maar ook mensen. Je denkt na over elke fout.”

Cookie gelooft dat verlies erbij hoort maar strijd allesbepalend is

Cookie vergelijkt vechten met het leven. “Soms is het zonneschijn, soms regen. Je moet omgaan met modder om de regen te waarderen.”

Hij geniet van elke seconde in de ring. Zo ook zijn gevecht tegen Benny Adegbuyi. Hij wist dat hij ging winnen, maar had niet verwacht dat het zo snel zou gaan. Benny was volgens hem aan het eind van zijn carrière, maar bleef een naam om te respecteren.

Voor Cookie is het duidelijk: er komt een nieuwe generatie aan. Hij wil laten zien dat die generatie er klaar voor is. En dat doet hij het liefst met een statement.

Luigj Gashi komt met honger en gevaarlijke wapens

Zijn tegenstander, Luigj Gashi, staat pas aan het begin van zijn Glory-loopbaan. Toch maakte hij al indruk met zijn low kicks, vooral de calf kicks. Cookie heeft zijn gevechten bekeken, sommige zelfs twee keer.

Hij weet wat hem te wachten staat. “Calf kicks zijn populair. Ze verlammen tegenstanders. Maar als het lastig wordt, lijkt hij niks anders te hebben. Dat wordt zijn zwakke punt.”

Toch onderschat Cookie hem niet. Hij verwacht een hongerige Gashi, misschien zelfs hongeriger dan hijzelf. Maar: “Hij treft me op het verkeerde moment. Iedereen kan het krijgen.”

De band met zijn broer maakt het toernooi extra emotioneel

Gashi is open over zijn band met zijn tweelingbroer, Asdren. Ze doen alles samen. Elke training, elke dag. Hun levens zijn verweven sinds de wieg. “Als mijn broer vecht, ben ik zenuwachtiger dan wanneer ik zelf in de ring sta.”

Ze kenden elkaar zelfs vroeger alleen aan de kleur kleding. Blauw en rood. Zo wist hun moeder wie wie was. Dat is nooit veranderd.

Na een sparsessie zit zijn gezicht onder het bloed. In het gevecht valt het mee. Dat zegt iets over hoe hard ze elkaar pushen. Alles om beter te worden.

De Albanese fans zorgen voor steun en energie

Luigj krijgt steun uit alle hoeken van de wereld. Vooral van Albanezen. Hij noemt ze de beste supporters. Tijdens zijn laatste gevecht kwamen er zelfs onbekende families uit Duitsland naar hem kijken. “Ik kende ze niet eens. Maar ze kwamen voor mij.”

Voor Luigj is het duidelijk. Hij wil winnen. Als hij kampioen kan worden, zal hij het doen. En als het nu nog niet zijn tijd is? Dan blijft hij doorgaan. Knock-out na knock-out. Tot zijn moment komt.