Kickboksen! Yasin Güren confronteert Thian de Vries: 'Los die belofte in’

Yasin Güren heeft één boodschap voor Thian de Vries: “Je hebt mij die rematch beloofd!” Na een pittige nederlaag laat de vechter van zich horen. In een eerlijk en emotioneel gesprek vertelt hij hoe hij omgaat met verliezen, wat vechten voor hem betekent en waarom hij die rematch koste wat kost wil.

Hij viel, maar bleef staan en wil het gevecht opnieuw aangaan

Eerder deze maand ging Yasin knockdown tegen Thian. Maar in zijn hoofd stond hij meteen weer op. Het gevecht eindigde sneller dan hij wilde, maar hij accepteert het. Wat hij wél wil, is nog een kans. “Ik wilde hem meenemen naar deep waters,” zegt hij tegen ChampsTalk. “Net als een krokodil die zijn prooi naar het moeras trekt. Maar ik kreeg die tijd niet.” Dat wringt. En dat laat hij weten.

Hij kijkt alweer vooruit. Hij wil deze zomer herstellen en in september terug in de ring. Liefst nog twee of drie keer dit jaar. Hij weet dat elke partij telt. Zijn naam groeit, zijn verhaal ook. En daar hoort een rematch bij.

Vechten is zijn leven, maar thuis is zijn kracht

Achter elke vechter zit een mens. Bij Yasin is dat vooral een trotse vader. Zijn zoontje werd net één. “Hij gaf me laatst een rechts direct,” lacht Yasin. Dat soort momenten maken hem sterker dan welk trainingskamp dan ook. Thuis vindt hij rust. Daar laadt hij op.

Hij laat zien dat vechten meer is dan spierballen tonen. Het gaat om discipline, karakter en liefde. Hij is niet alleen sportman, maar ook een rolmodel. Vooral voor Turkse jongeren. “Je kunt vallen, maar je moet weer opstaan,” zegt hij. “Alhamdulillah voor alles.”

Respect voor Thian en zijn team, maar de strijd is nog niet klaar

Yasin spreekt met respect over Thian de Vries. “Hij hoort bij de top,” zegt hij. Ook zijn coaches krijgen lof, vooral Luuk Verhe, bekend om zijn harde aanpak. Toch blijft er iets knagen. Yasin is niet klaar. Hij gelooft dat het publiek een tweede gevecht verdient.

Zijn eigen coach noemt hij oldschool: streng, duidelijk en altijd eerlijk. Precies wat hij nodig heeft. “Ik blijf komen, tot die wielen eraf vallen,” zegt hij. En hij meent het. Vechten is zijn taal. En nu is het tijd voor een nieuw hoofdstuk.