‘Ik leef met die jongens’ – Trainer van Khbabez over stress rond Glory-zaterdagen

Een weekend met zes vechters tegelijk op topniveau: voor trainer Maik Polanen van ARJ Gym is het geen uitzondering, maar een levensstijl. In een nieuwe documentaire laat hij zich van zijn meest menselijke kant zien: opgejaagd, scherp, vermoeid – maar vooral: vol vuur. “Ik speel die partij als trainer honderden keren af in m’n hoofd.”

Zaterdagnacht wint hij met drie vechters op Glory, zondag is het weer raak in België

Waar de meeste coaches zich focussen op één pupil, reist Polanen in één weekend van het GelreDome naar België om twee toernooien tegelijk te begeleiden. Zijn telefoon gaat constant. Glory-vechters Endy Semeleer, Tarik Khbabez, Levi Rigters, Michael Boapeah, Nico Horta en Jan Kaffa begeleidt tijdens hun gevechten.

Een vechter heeft problemen bij de weging, een ander zit emotioneel stuk na een verlies. Polanen schakelt zonder te klagen. “Je moet de juiste afstand blijven bewaren. Zelfs als het op de dekking is, geven de juryleden het aan de ander.”

In zijn mancave steekt hij een sigaar op en verwerkt hij de dag

Even rust. Even terugspoelen. Maar stoppen doet Polanen niet. “Ik speel alles honderd keer af. De voorbereiding, de fouten, wat de tegenstanders goed deden – alles gaat door m’n hoofd.” En dan is het alweer tijd voor de volgende vechter. “We gaan Endy ophalen. Dan rijden we door naar de volgende hal.”

‘Ik heb jongens vies gedaan, lelijk’ – de euforie na winst, de kilte van verlies

Na afloop is er ruimte voor trots. Zijn vechters pakken twee toernooizeges in één weekend. “Zaterdag winnen is top, maar als het zondag niet goed gaat, is mijn hele weekend verpest.” Polanen leeft mee, voelt alles, deelt alles. “Ze houden me jong, gemotiveerd. Dit is waarvoor ik getekend heb. Ik mag mijn geld verdienen met wat ik het liefste doe in de vechtsport.”

De druk is groot – en dat weet hij dondersgoed

Na succes komt kritiek snel als het misgaat. “In februari verlies je één partij, en ineens ben je geen goede coach meer. Dat is topsport.” Toch laat Polanen zich niet remmen. “We hebben gepresteerd, maar ik ben nog lang niet klaar.”