Glory in 2025: deze vechters stonden steeds weer in de ring - stilstand was geen optie

Het tempo lag hoog en de marge was klein. In 2025 vroeg Glory niet om namen, maar om inzet. Wie beschikbaar was, moest blijven leveren. Wie dat niet deed, verdween snel naar de achtergrond. Met Miloš Cvjetićanin als uitblinker.

Waarom 2025 het jaar van activiteit werd

De kalender zat vol met toernooien, kwalificatierondes en titelgevechten. Vooral bij de zwaargewichten en het weltergewicht draaide Glory op doorstroming. Vechters kwamen niet één keer opdagen, maar meerdere keren, soms binnen hetzelfde event. Dat maakte 2025 een jaar waarin activiteit het verschil maakte.

Jamal Ben Saddik bleef terugkomen

Jamal Ben Saddik stond in 2025 op meerdere grote kaarten. Hij vocht bij Glory 98, Glory 99, Glory 100 en Glory 103. Soms won hij overtuigend, soms moest hij buigen, maar hij bleef verschijnen.

Dat alleen al maakte hem een van de meest zichtbare zwaargewichten van het jaar. Met Miloš uitblinker Miloš Cvjetićanin die in verschillene klasses vocht.

Het zwaargewicht toernooi slokte alles op

De Last Heavyweight Standing-structuur bepaalde het ritme. Vechters als Tariq Osaro, Sofian Laidouni, Mory Kromah en Nico Pereira Horta kwamen meerdere keren in actie, verdeeld over openingsrondes, halve finales en groepsfinales. De ring zag dezelfde gezichten terug, steeds opnieuw, onder oplopende druk.

De meest actieve Glory-vechters in 2025 (Glory 98 t/m Collision 8).

Weltergewicht draaide op herhaling

Ook bij de weltergewichten was stilzitten geen optie. Chico Kwasi vocht meerdere titelgevechten in 2025, waaronder bij Glory 98, Glory Underground en Glory 103.

De teruggekeerde Endy Semeleer vocht zelfs meerdere keren binnen één toernooi en stond zowel in halve finales als finales. Ook namen als Don Sno en Teodor Hristov keerden herhaaldelijk terug op de kaarten.

Michael Boapeah was overal

Michael Boapeah viel op door zijn spreiding. Hij vocht bij Glory 98, Glory Underground, Glory 100 en Glory Collision 8. Soms in titelcontext, soms in toernooivorm.

Zijn naam dook steeds opnieuw op, in verschillende rollen, tegen verschillende tegenstanders.

Wie minder zichtbaar bleef

Tegenover deze groep stonden vechters die slechts één keer verschenen of vooral als reserve werden ingezet. Ze vochten wel, maar bepaalden het verhaal niet. In een jaar waarin Glory bleef doordraaien, was dat verschil onmiskenbaar.