Hoe Bellator's zwaargewicht toernooi beter had kunnen worden georganiseerd!

Het is geen verrassing dat Bellator het toernooiconcept terugbrengt.

Het is een formaat dat het Bellator-merk echt onderscheidt van de moderne MMA-scène en de die-hard fans herinnert aan de goede oude tijd van de UFC en Pride. Het enige probleem dat Bellator had met zijn toernooiformatijn, was de lengte van de tijd tussen gevechten in. Bijvoorbeeld, na het seizoen-zes vedergewichttoernooi, nam de overwinnaar, Daniel Straus, nog een gevecht aan voor zijn kans op de titel. Het was dat of zat een lange tijd op de bank zitten.

Het formaat was echt niet geschikt voor iedereen, vooral de vechter, en het vervaagde van prominentie in Bellator met de komst van de nieuwe president Scott Coker. Men moest echter denken dat het niet voor altijd verdwenen was. Uiteindelijk was Coker in 2012 het brein achter de zwaargewicht Grand Prix van Strikeforce die uiteindelijk de toekomstige UFC light zwaargewicht kampioen Daniel Cormier produceerde.

In het Bellator MMA-landschap is het geen schok dat de zwaargewicht divisie al geruime tijd de zwakste gewichtsklasse is. Het heeft een tijdje geduurd, maar Coker heeft UFC-veteranen zoals Frank Mir, Matt Mitrione en Roy Nelson ontvoerd. Ondertussen ging de voormalig kampioen van Bellator, Alexander Volkov, verder met vechten in het Octagon. De zwaargewicht titel van de Bellator is al meer dan drie jaar niet verdedigd. Vitaly Minakov, de laatste die de kroon vasthoudt, is ruim een ​​jaar geleden van de riem ontdaan. Het is krankzinnig om te denken aan een organisatie op hoog niveau die al zo lang zonder kampioen zou zijn. Een toernooi heeft het potentieel om diepte te geven aan de divisie en het de boost te geven die het nodig heeft.

Fedor Emelianenko, Muhammed "King Mo" Lawal, Frank Mir, Nelson. Mitrione, Quinton "Rampage" Jackson. Chael Sonnen Ryan Bader.

Zoals veel fans meteen opmerkten, bevat deze lijst vier - zelfs vijf, als we Fedor tellen - lichte zwaargewichten die strijden om de zwaargewicht kroon. Dit is een enorme misser, vooral omdat het ook de lichte zwaargewicht divisie zal binden terwijl Bader, de huidige 205-pond kampioen, concurreert. Door meerdere lichte zwaargewichten te laten concurreren, vermindert de organisatie het idee om de divisie te bevorderen. Dit is met name het geval als Bader titels in twee gewichtsklassen kan vastleggen.

Ga terug naar Bellator 45, waar Christian M'Pumbu de Bellator licht zwaargewicht kroon veroverde door Rich Hale te verslaan. Het volgende gevecht van M'Pumbu werd uiteindelijk een non-title-affaire waarbij hij werd verslagen door Travis Wiuff. Dat was het begin van het einde voor M'Pumbu, die zijn volgende drie wedstrijden zou verliezen. Het punt is dat het hebben van een kampioen in een niet-titel gevecht een gevaarlijk beest is om mee te worstelen (alle bedoelde woordspelingen) en het twijfelt aan de legitimiteit van de kampioen als hij niet succesvol is. In samenvatting heeft Bader veel te verliezen, zelfs als titel niet op het spel zou staan.

Potentieel doemt nog steeds op. Het gevecht tussen Mir en Emelianenko is een wedstrijd die jaren geleden had moeten plaatsvinden. Vanwege contractuele verplichtingen en Emelianenko krijgt nooit de kans om binnen de Octagon te stappen, moet het wachten tot de sterren gelijk zijn. Het zal een echte test zijn voor Mir, die sinds maart 2016 niet meer meedoet. Mir zal op zoek zijn om te bewijzen dat die leeftijd hem er niet van weerhoudt te willen vechten.

Twijfelaars de mond snoeren

Aan de andere kant heeft Emelianenko de kans om niet alleen Mir te verslaan, maar ook om twijfelaars de mond te snoeren als hij de kans krijgt om opnieuw met Mitrione in de kooi te stappen. De fans konden ook een rematch zien tussen Mir en Nelson, een confrontatie met Sonnen en Bader, het derde gevecht tussen Rampage en King Mo, of een overvloed aan andere intrigerende combinaties. Ter wille van het toernooi moeten rematches ten koste van alles worden vermeden, maar daarin ligt de onverwachte schoonheid die MMA heet.

Bellator was echter goed in zijn pogingen om met zijn eigen ideeën te komen en om op te vallen, maar had een pagina uit het recente Playbook van de UFC gehaald. Het spel in referentie is dat van het recente The Ultimate Fighter-seizoen met vlieggewichtkampioenen van over de hele wereld die strijden om Demetrious "Mighty Mouse" Johnson uit te dagen in de seizoensfinale. De uiteindelijke winnaar werd ex-UFC vlieggewicht Tim Elliott, die tijdens het entertainen er niet slaagde in zijn poging om de titel te pakkenn.

Bellator had een vergelijkbare aanpak geprobeerd met de zwaargewicht divisie. Er zijn meerdere organisaties die een aantal geweldige zwaargewichten hebben geleverd. Island Fights, uit Pensacola, Fla., Is daar een voorbeeld van. Nog dit jaar speelde Island Fights gastheer voor een snelle knock-out in de eerste ronde van UFC-veteraan Alex Nicholson en twee beslissingswinsten van ongeslagen Leonardson. De Legacy Fighting Alliance kroonde onlangs een nieuwe zwaargewicht kampioen toen Jeff Hughes Richard Odoms versloeg. Hughes zou opnieuw een sterke keuze maken voor een toernooispot.

Bellator had de rijke talentenpool uit de regionale scene moeten gebruiken om dit toernooi op te bouwen met kampioenen en top zwaargewichten van Island Fights, de Legacy Fighting Alliance en zelfs Evolution Fighting Championships, gerund door de huidige Bellator met als hoogtepunt Dave "Caveman" Rickels. Het is de vonk die de divisie echt nodig heeft.

Bijdage: Jason Burggraaf