De 12 Japanse woorden die onmisbaar zijn voor karate beoefenaars!

12 Japanse woorden die je moet kennen als je karate beoefend!

Veel beoefenaars van vechtsporten verdiepen zich vaak niet in de geschiedenis van de vechtsport die zij beoefenen, waarom zou je ook? Nou dit is heel eenvoudig hoe meer je weet over de achtergrond en het ontstaan des te beter kan men zich inleven en sterker nog het ontstaan begrijpen. Ook de normen en waarden die ten grondslag liggen aan vele vechtsporten mag men niet over het hoofd zien, vechtsport is meer dan bot geweld zoals wel eens geheel onterecht wordt gesteld!

Discussie over de geschiedenis

Tijdens een gesprek dat ik had met een Japanse grootmeester (na een seminar) over hoe men de normen en waarden van karate zou kunnen overbrengen vertelde hij mij over de manier waarop mensen Osu buiten Japan uitspreken. Hij zei dat veel mensen het niet goed uitspreken, niet genoeg klem op de "O", en was onder de indruk van hoe de Sensei (die het seminar leidde) het uitsprak. Dit leidde vervolgens tot een discussie over andere woorden die in de dojo werden gebruikt.

Dus, op basis van die discussie en wat onderzoek, zijn er 12 Japanse woorden die je moet weten voor Karate!

1. Osu! Osu is een woord dat je in alle Karate dojos hoort en wordt aangenomen door andere vechtsporten, zoals Braziliaanse Jiu-Jitsu en andere volledige contactstijlen. Wanneer u de dojo binnenkomt of vertrekt, buigt u en zegt u "Osu". Wanneer je een medestudent groet, gebruik je 'Osu' in plaats van 'hallo'. Als je de sensei aanspreekt, zeg je Osu! Het wordt gebruikt als teken van respect voor vechters bij toernooien. Het is over het algemeen een woord dat in veel situaties kan worden gebruikt.

Osu is een samenvoeging van twee woorden:

押 し Oshi betekent "duwen of vooruitstrevend"
忍 ぶ Shinobu die betekent "te verdragen"

Zo kan Osu geduld, vastberadenheid en volharding betekenen. Als je je eigen grenzen verlegt, gebruik je Osu!

2. Sensei - [sen say] Ondanks dat veel vechtsportscholen het als 'meester' gebruiken, betekent dit het niet. Sensei (先生) wordt letterlijk vertaald als 'persoon die voor een ander geboren is'. In het algemeen gebruik binnen Japan wordt het gebruikt na de naam van een persoon, en betekent "leraar". Het wordt in alle scholen gebruikt om docenten en professoren aan te spreken, evenals professionals zoals advocaten, artsen, politici en andere hoogwaardigheids bekleders. Het woord wordt ook gebruikt om respect te tonen voor iemand die een bepaald niveau van beheersing heeft behaald in een kunstvorm of een andere vaardigheid: romanschrijvers, muzikanten, artiesten en vechtkunstenaars.

3. (正 座 of 正坐) - [Say za] betekent letterlijk "goed zitten" en is de Japanse term voor een van de masoyamatraditional formele manieren om in Japan te knielen. Om te zitten in Karate, moet je eerst op de vloer knielen, je benen vouwen onder je dijen, terwijl je de billen op de hakken rusten. De enkels zijn naar voren gekeerd, aangezien de toppen van de voeten worden verlaagd, zodat in een lichte V-vorm de toppen van de voeten plat op de vloer liggen en grote tenen zijn soms overlappend en de billen zijn uiteindelijk helemaal verlaagd naar beneden. Binnen Karate worden de vuisten op de bovenste dij geplaatst. De rug blijft recht, maar niet onnatuurlijk stijf. Traditioneel zitten vrouwen met de knieën tegen elkaar terwijl mannen deze een beetje uitklaar hebben, ongeveer twee vuistbreedten van afstand tussen de knieën.

4. Shomen ni rei - [show men nee ray] betekent letterlijk "buig naar voren" en geeft respect voor alle beoefenaars die voor ons zijn gekomen (instructeur van onze instructeur enzovoort) die gewoonlijk wordt gevolgd door "Sensei ni rei "(buig naar de leraar), dit wordt gevolgd door" Otagai ni rei "(buig voor anderen) om respect te geven voor al je trainingspartners. Als er een Shihan aanwezig is, zegt u Shihan ni rei (buig voor de meester instructeur).

Vanuit seiza (knielen), aan de voorzijde van de dojo, buig je (rei) plaats je eerst je linker vuist en dan je rechtervuist op de vloer voor jou. Houd je rug recht en vermijd je heupen. buig je hoofd niet. Houd je nek in lijn met je rug. Na een korte pauze, en de Sensei zijn buiging heeft afgerond, verhoogt u zichzelf terug naar de seiza-positie, waarbij u eerst uw rechterhand en dan links terug trekt. Plaats je vuisten comfortabel op je dijen.

5. Mokusō (黙 想 uitgesproken "moh-kso") is een Japanse term voor meditatie, vooral wanneer het in het traditionele Japanse vechtsporten wordt beoefend . Mokuso wordt uitgevoerd voordat u een trainingssessie begint om 'je geest te verhelderen', zeer vergelijkbaar met het zenconcept van mushin of 'no mind'. De term Mokusō is meer formeel bekend voor: "Opwarming van de geest om hard te trainen."

6. Arigatou gozaimasu - [ah-ree-gah-toh goh-zah-ee-mas betekent 'dank je', en wordt gebruikt voor ofwel iets dat gedaan zal worden of iets dat is gedaan. In Japan kan men nooit genoeg zeggen: 'Dank je' of bedankt wanneer je waardering en dank uitspreekt in een aantal situaties, vooral in de dojo voor iemand met een hogere rang.

7. Dōitashimashite - [doe-ee-tah-she-mahssh-tay] betekent "geen dank" in het Japans. Het is echter niet aan te raden deze uitspraak in Japanse of vechtkunsten dojos te gebruiken. Dit komt omdat het niet nederig klinkt, maar in plaats daarvan klinkt het alsof je denkt dat je wat waardering hebt. Het wordt niet gebruikt op dezelfde manier als in het Nederlands. In het Japans kan het als arrogant worden aangezien. Als je eigenlijk denkt dat je wat waardering verdient, moet je het verbergen in het Japans!

8. Onegaishimasu - [oh-nay-guy-she-mus] vertaalt ruwweg als "zorg voor me" of "ik ben in je zorg" of "wees geduldig met mij". Het is een woord dat niet te veel wordt gebruikt in dojos, en wanneer het wel gebeurt, wordt het soms misbruikt, maar moet vaker gebruikt worden om respect te tonen. Het is heel belangrijk in Dojos van Japan, wanneer u van instructie of hulp van een senior student of leraar vraagt. Het is in wezen een beleefde manier om te zeggen 'alsjeblieft.' Het is geen woord dat uitsluitend voor vechtsporten wordt gebruikt.

Onegaishimasu is een teken van 'nederigheid'. In sommige dojos hoor je het wel schreeuwen, zoals je Osu!, Maar dit is niet juist en kan beschouwd worden als onbeleefd. Onegaishimasu moet altijd op een bescheiden manier met dank gezegd worden.

9. Senpai (先輩) - [sem pie] is iemand die een hogere sociale standaard heeft, zoals een senior leerling of iemand met een hogere leeftijd of senior in rang. Sen of 先 betekent vroeg, van tevoren, eerst of voorheen. Hai, 輩 betekent collega, persoon, collega of mensen. In sportscholen wordt het vaak onterecht gebruikt als het woord voor hulpje bij uitleg van een oefening of techniek!

Het mentorsysteem wordt gevonden op alle niveaus van het onderwijs, en in sportclubs, bedrijven en informele of maatschappelijke organisaties binnen Japan. De relatie is een essentieel element van de Japanse senioriteit gebaseerde status relaties, vergelijkbaar met de manier waarop familie en andere relaties worden bepaald op basis van leeftijd, waarin zelfs tweelingen kunnen worden verdeeld in oudere en jongere broers en zussen. En de dojo is immers een familie.

10. kōhai (後輩) - [koe hi] is een protégé, of een junior vechtsporter . Ko, betekent later, achteraf of achterover. Dus Kohai is iemand die later begon dan een andere persoon.

11. Kata (Type of 形) betekent letterlijk 'vorm', de gedetailleerde choreografische bewegingspatronen werden zowel in een of in paren toegepast. Kata wordt gebruikt in veel traditionele Japanse kunsten, zoals theatervormen zoals kabuki en scholen van theekeremonie (chado), maar zijn meestal bekend om de aanwezigheid in de vechtsporten. Kata wordt gebruikt door de meeste Japanse en Okinawische vechtsporten, zoals aikido, judo, kendo en karate.

12. Kihon (基本, き ほ ん) - [key hone] is een Japanse term die "basis" of "fundamenteel" betekent. De term wordt gebruikt om te verwijzen naar de basistechnieken die worden onderwezen en beoefend als de basis van de meeste Japanse vechtsporten .

OSU!