Ruim 20.000 fans zagen in 2016 hoe Rico Verhoeven en Badr Hari elkaar te lijf gingen in een zinderende clash in Oberhausen. Glory noemde het zelf het grootste gevecht in de geschiedeins van het kickboksen. Vandaag is het weer tijd voor Collision. Maar dit keer geen Rico. Geen Badr.
De sfeer in het GelreDome is elektrisch, maar ook beladen. De achtste editie van Collision moet het doen zonder de twee grootmachten die het kickboksen naar de mainstream brachten. Het eerste gevecht tussen Rico en Badr in 2016 zette een nieuwe standaard: keiharde actie, drama, rivaliteit. En bovenal: aandacht van de hele sportwereld.
Vandaag staan er andere namen op het affiche. Jonge vechters. Hongerig. Talentvol. Maar niemand die de zwaarte van een Rico of een Badr draagt. Geen hoofdpersoon waar het hele event om draait. Geen beladen rivaliteit die jaren teruggaat. Fans vragen zich hardop af: is er überhaupt nog iemand die zo'n vuist kan maken?
De organisatie weet dat het tijdperk van Verhoeven en Hari ten einde is. Maar een waardige opvolger laat nog op zich wachten. Jamal Ben Saddik leek even de kroonprins, maar worstelt met blessures en rechtszaken. Antonio Plazibat?
Was geblesseerd maar staat vanavond n de headliner. En talent als Levi Rigters of Tariq Osaro moet zich nog écht bewijzen in een hoofdrol.
Wat Rico en Badr uniek maakte, was niet alleen hun vechtstijl. Het was het verhaal. De spanning vooraf. Het vuur in de ogen. Het gevoel dat er iets groters op het spel stond dan een titel.
Die emotie mist vandaag. Glory heeft show, licht, vuurwerk. Maar de ziel van het gevecht? Die moet nog gevonden worden.
Collision 8 laat zien dat Glory blijft investeren in grote events. Het stadion, de productie, de matchmaking: alles ademt ambitie. Maar het ontbreekt aan dat ene ingrediënt dat het verschil maakt tussen een avond kickboksen en een historisch moment.
Een gevecht waar de vechtsport wereld tien jaar later nog over praat.
Lees het artikel op de mobiele website