Ernesto Hoost K1 Legende Van De Wereld

Ernesto Hoost K1 vechter

Ernesto Hoost die in zijn eerste K-1 World Grand Prix, in kwartfinale Peter Aerts versloeg bereikte de K-1 World Grand Prix Finals opnieuw in 1995, maar verloor deze aan Peter Aerts door een vier ronde beslissing. Hij ging won echter elk gevecht de rest van dat jaar. In 1996 verloor hij in de K-1 World Grand Prix 1996 finales van Andy Hug door een vier ronde split decision. Hij werd uiteindelijk K-1 wereldkampioen in 1997, toen hij Hug versloeg door een drie-ronde unaniem besluit.

Hoost was niet in staat om zijn titel te verdedigen op de K-1 World Grand Prix 1998 toernooi, en door technisch knock-out in de kwartfinale door de Australische Sam Greco uitgeschakeld omdat het niet gelukt was om de 3de ronde na een snee boven zijn linkeroog te beginnen; Hij werd vooral gedomineerd in de strijd door Greco.

Tweede K-1 World Grand Prix titel

In 1999, won Ernesto Hoost zijn tweede K-1 World Grand Prix titel, het verslaan van Mirko Filipović door technische knock-out in de derde ronde. Op 23 april 2000 wraakte hij zijn verlies eerder van Greco, toen hij hem wist te verslaan door een technische knock-out.

Hoost behield de K-1 World Grand Prix Championship titel voor de derde keer in 2000 door het verslaan van Ray Sefo. Tegen die tijd hoopte veel K-1 fans op een ontmoeting tussen Hoost en Bob Sapp. Hoost keerde terug om zijn kroon te verdedigen in 2001 door het verslaan van Stefan Leko. Nochtans, werd hij gedwongen zich terug te trekken uit het toernooi vanwege een gewond scheenbeen voor de halve finales.

Langverwachte gevecht met Bob Sapp

Het langverwachte gevecht met Bob Sapp kwam op de K-1 World Grand Prix 2002 Final Elimination. Sapp won door een eerste ronde knock-out nadat de arts de wedstrijd had gestopt. Ondanks het verlies werd hij opnieuw geconfronteerd met Sapp in de kwartfinale van de K-1 World Grand Prix 2002. Na het kloppen Sapp in de eerste ronde, verloor Hoost van Sapp weer in een wilde knokpartij toen scheidsrechter Nobuaki Kakuda een KO uitriep maar Hoost stond nog steeds overeind, maar na het gevecht, bleek Sapp zijn hand gebroken te hebben en vier gebroken ribben, en was niet in staat om verder te gaan, zodat Hoost hem moest vervangen in de halve finale.

Hoost versloeg Ray Sefo in eerste ronde door TKO nadat Sefo zijn scheenbeen tegen de knieschijf Hoost's beschadigde. Hoost was inmiddels overgegaan tot zijn vijfde K-1 finale en ging gelijk op tegen Jerome Le Banner. De strijd was duidelijk in Le Banner zijn voordeel tot de derde en laatste ronde toen Le Banner gewond raakte aan zijn arm door het te blokkeren van Hoost's explosieve kicks. Waardoor Le Banner neer ging met slechts 94 seconden te gaan in de wedstrijd, het winnen door TKO en zijn vierde Grand Prix Championship. Le Banner leed aan een ernstige gecompliceerde fractuur, waardoor hij buiten competitie was voor meer dan een jaar.

Super gevechten

Naast zijn Grand Prix titels heeft Ernesto Hoost een aantal Super gevechten gedaan. Begin 2004 was hij opnieuw in de K-1 World Grand Prix 2004 finale, waarin hij verloor van de uiteindelijke Grand Prix kampioen Remy Bonjasky.

In 2006, Hoost verklaarde dat hij zijn laatste toernooi zou vechten in de K-1. In de K-1 World Grand Prix 2006 werd Hoost verslagen in de halve finale door Semmy Schilt. Een emotionele Hoost werd met een staande ovatie van het publiek begeleid toen hij de arena verliet.

Hoost is bekend voor de opleiding "Knees of Fury" vechters als Paul Slowinski. Onder zijn leiding heeft Slowinski het K-1 toernooi 2007 gewonnen in Amsterdam. Hij heeft ook been technieken, worstelen, en andere vaardigheden met PRIDE kampioen Fedor Emelianenko getraind.

Hoost was ook aanwezig als een cornerman voor UFC vechter Antoni Hardonk in Hardonk's UFC 85 gevecht met Eddie Sanchez, zijn UFC 92 overwinning op Mike Wessel, en zijn UFC 97 verlies voor Cheick Kongo.

In 2012, werd Hoost door de Katana Fighting Series uitgenodigd om eregast zijn op hun Katana 6 'Rebellion'. Hoost maakte een comeback 48. in meer dan acht jaar in zijn eerste gevecht, hij scoorde twee knockdowns op weg naar een unaniem besluit overwinning op Thomas Stanley op Hoost Cup: Legende in Nagoya, Japan op 23 maart 2014.

Hij versloeg Peter Aerts in hun zesde bijeenkomst via unaniem besluit op 19 oktober 2014 in Osaka om de vacante WKO World Heavyweight Championship te winnen.