Op 14 juni verandert Rotterdam Ahoy in het strijdtoneel van de zwaarste avond in de kickboksgeschiedenis. Tijdens GLORY 100 vechten zestien zwaargewichten in vier aparte één-nacht-toernooien. Elke winnaar krijgt een ticket naar de grote finale eind dit jaar: de Last Man Standing Grand Finale.
Dat betekent: vier winnaars. Eén echte koning. Maar wie maakt de grootste kans om overeind te blijven als het stof is neergedaald?
Grote namen als Jamal Ben Saddik, Bahram Rajabzadeh, Tariq Osaro en Sofian Laidouni stappen in de ring. Allemaal willen ze naar dat eindgevecht. En allemaal weten ze: één fout, en je ligt eruit.
Ben Saddik is de bekendste naam van het stel. Zijn ervaring en kracht zijn dodelijk. Maar hij vecht in één avond twee keer. Is zijn conditie daar nog goed genoeg voor?
Bahram Rajabzadeh is een andere kanshebber. Hij sloopt tegenstanders met stoten als sloopkogels. Maar houdt hij het ook vol als hij twee gevechten moet winnen?
De toernooivorm is meedogenloos. Je moet niet alleen winnen, je moet dat snel en zonder schade doen. Wie te veel klappen incasseert in zijn halve finale, kan in de finale niets meer.
Daarom liggen de kansen soms niet bij de sterkste man, maar bij de slimste vechter. Iemand als Tariq Osaro, die kalm blijft en efficiënt werkt, kan zomaar doorstoten.
Ook nieuwkomer Cem Caceres krijgt kansen toegedicht. Hij is jong, explosief en lijkt het soort vechter dat verrassingen kan veroorzaken.
Veel fans vergelijken GLORY 100 nu al met de iconische K-1 Grand Prix van begin jaren 2000. Dat waren de dagen van Peter Aerts, Ernesto Hoost en Semmy Schilt. Legendarische avonden waarin één man meerdere topvechters op één avond versloeg.
GLORY probeert nu dat gevoel terug te brengen. Vier toernooien, vier finaleplaatsen en eind 2025 één man die zich écht Last Man Standing mag noemen. Als het lukt, kan dit een nieuw tijdperk inluiden voor het zwaargewicht kickboksen.
Lees het artikel op de mobiele website