Verliezen Glory vechters Boapeah en Beztati schuld eigen teams? Bonjasky legt uit!

In de podcast van Remy Bonjasky ging het flink los over de verliezen van Michael Boapeah, Tyjaini Beztati en Robin Ciric bij Glory. De grote vraag: hebben hun teams gefaald? Deze vraag kwam van een kijker van de Podcast van Bonjasky, die er zijn eigen kijk op heeft.

Volgens de mannen aan tafel ligt daar wel degelijk een deel van het probleem. Glory werkt met open scoring. Je ziet dus precies hoe de juryleden scoren, per ronde en per jurylid.

Daar moet je als team op inspelen. Toch leek dat bij deze partijen totaal niet te gebeuren.

Teams moeten in de laatste ronde beter opletten en sneller schakelen

In de podcast werd duidelijk gezegd dat het team scherp moet zijn in die laatste ronde. Ze moeten de vechter op tijd waarschuwen of aansporen.

“Je kan niet zomaar denken dat je voorstaat en dan rustig aan doen,” klonk het duidelijk. In de hoek moet iemand de score in de gaten houden en ingrijpen als het moet.

De vechter moet luisteren, maar de hoek moet de juiste info geven

Natuurlijk moet een vechter het uiteindelijk zelf doen. Maar als de hoek geen duidelijke opdrachten geeft, wordt het lastig.

Soms is de vechter zo moe dat hij geen signalen meer oppikt. Maar dan nog blijft het de taak van de hoek om alles te proberen.

“Je kan schreeuwen wat je wil, maar soms lukt het gewoon niet meer,” zei Remy in de podcast.

De laatste minuut van het gevecht is vaak beslissend

In de podcast kwam het vaak terug: het draait om de laatste minuut. Daar moet je alles geven.

Als je daar niet knokt, kan je alles verliezen. De mannen aan tafel vertelden hoe belangrijk die slotminuten zijn, vooral als het gevecht gelijk opgaat.

Ervaring maakt het verschil in zulke stressmomenten

Vechters met veel ervaring weten precies wanneer ze gas moeten geven. In de podcast werd Wisser als voorbeeld genoemd. Hij wist dat hij de vijfde ronde nodig had en zette alles op alles.

Zijn hoek wist het even niet meer, maar hij zelf wel. Dat is de klasse van een ervaren vechter.

Remy Bonjasky deelt eigen verhalen over vechten op het scherpst van de snede

Remy Bonjasky haalde in de podcast herinneringen op aan zijn gevechten. Zo vertelde hij over zijn partij tegen Alexey Ignashov. Zijn trainer schreeuwde in de laatste ronde: “Nu alles geven!” En dat deed hij.

Ook zijn legendarische gevecht tegen Musashi kwam aan bod. Alles in Japan was tegen hem: de jury, het publiek, zelfs de scheidsrechter. Toch wist hij door keihard vechten en de juiste coaching alsnog te winnen.

Jonge vechters missen soms de ervaring om slim te vechten

In de podcast werd ook besproken dat jonge vechters als Boapeah nog niet altijd weten hoe ze een gevecht slim moeten uitvechten.

Zijn team vertelde hem dat hij voorstond, maar dat is volgens Remy een groot risico. “Je moet nooit op de jury vertrouwen,” zei hij duidelijk. Altijd zelf de beslissing forceren.

Het verschil tussen winst en verlies zit in één ronde

De mannen in de podcast waren het erover eens: het draait om balans. Niet te hard van start gaan, maar ook niet inzakken in de slotfase.

Wisser wist precies hoe hij dit moest aanpakken. Hij had geleerd van eerdere fouten. Zo bouw je kampioensmentaliteit op.

Vroeger waren alle partijen standaard vijf rondes. Toen wist iedereen dat je moest doseren, maar óók moest knokken als het erop aankwam.