Hij vecht niet bij Glory, maar zijn hoogtepunten gaan de wereld over. De Nederlandse kickbokser Darryl Verdonk laat in Japan zien waarom hij wordt gezien als een van de gevaarlijkste vechters van zijn generatie. Zijn knock-outs zijn zó spectaculair dat fans hem al de “nieuwe sensatie van K-1” noemen.
De legendarische Japanse organisatie K-1, ooit het toneel van grootheden als Peter Aerts, Remy Bonjasky en Ernesto Hoost, is bezig met een opvallende comeback. Met nieuwe investeerders en een ambitieus plan voor 2026 wil K-1 opnieuw de strijd aangaan met concurrenten als Glory. Daarbij richt de organisatie haar blik nadrukkelijk op Nederland, het land dat al decennialang toonaangevend is in het kickboksen.
In dat kader werden de afgelopen maanden meerdere Nederlandse vechters vastgelegd. Zo maakt de Marokkaans-Nederlandse krachtpatser en Glory vechter Ibrahim El Bouni in februari zijn rentree tijdens een groot toernooi in Tokio, terwijl publieksfavoriet Thian de Vries geregeld in de K-1-ring staat.
Verdonk is geen naam die je dagelijks in Nederlandse sportkranten ziet. Hij vecht vaak in Azië en traint stilletjes onder leiding van John van Dijk bij Ringer Plaza, dezelfde krachttrainer die ook met Rico Verhoeven werkt. Binnen de sportwereld wordt Verdonk echter steeds vaker genoemd als een “knock-out machine”.
Zijn mix van kracht en techniek zorgt voor spectaculaire finishes. Op social media circuleren compilaties van zijn K.O.-momenten, met commentaren als “de beste highlight reel van het jaar”. In Japan groeit zijn status met elke partij; hij wordt er inmiddels gezien als de Europese uitdager die K-1’s reputatie van harde knock-outs nieuw leven inblaast.
Met de opkomst van Verdonk, El Bouni en De Vries lijkt Nederland opnieuw een stempel te drukken op het internationale kickboksen. Terwijl Glory zich blijft profileren als de grootste organisatie in het Westen, zet K-1 vol in op herkenbare gezichten en brute actie – precies waar Nederlandse vechters in uitblinken.
Verdonk zelf lijkt zich weinig aan die concurrentiestrijd te storen. Zijn doel is simpel: winnen. “Ik wil gewoon vechten, niet praten,” zei hij onlangs. En wie zijn gevechten ziet, weet: die woorden zijn overbodig.
Lees het artikel op de mobiele website