Prijsvechter Crawford klopt Canelo in Las Vegas: 'Bud' schrijft boksgeschiedenis

Zaterdagavond zat de bokswereld op het puntje van de stoel. In Las Vegas, in het kolkende Allegiant Stadium, stonden Saul 'Canelo' Alvarez en Terence 'Bud' Crawford oog in oog. Het publiek was verdeeld, maar de sfeer? Die was elektrisch. Waar Crawford boksgeschiedenis schreef met het verslaan van Canelo.

Canelo, de Mexicaan met wereldtitels in vier gewichtsklassen en een ongekende staat van dienst, stond onder druk. Crawford, de slimme Amerikaan met een ongeslagen record, was niet gekomen voor een show. Hij kwam om geschiedenis te schrijven.

En dat deed hij. In een tactisch steekspel zonder knock-out wist Crawford Canelo te verslaan op punten. En met die overwinning werd hij de eerste ooit die ook wereldkampioen werd in het supermiddelgewicht. Geen kleine prestatie. Dit was legendarisch.

De openingsrondes waren aftasten, maar Crawford zat meteen goed in de wedstrijd

Ronde één begon rustig. Geen wilde stoten, geen groot geweld. Beiden keken eerst de kat uit de boom. Crawford jabde links, dook naar het lichaam. Canelo stond als altijd wat traag op gang, maar raakte wel hier en daar. Toch was het Crawford die het net iets scherper deed.

In ronde twee zagen we iets meer pit. Canelo ging naar het lichaam met zware hoeken. Crawford bleef koel, counterde, en liet zien dat hij meer deed dan alleen verdedigen. De Mexicaan zette meer druk, maar raakte nog weinig écht raak.

Ronde drie gaf hetzelfde beeld. Canelo probeerde te jagen, maar liep tegen een paar zuivere counters aan. Crawford hield afstand, werkte met snelle combinaties en raakte zuiver. Zijn linkerhand kwam meerdere keren goed door. Dit was geen toeval meer. Hij zat erin.

Halverwege het gevecht draaide Crawford op

Vanaf ronde vier begon het écht los te komen. Canelo begon agressiever, met stevige hoeken naar het lichaam. Hij raakte hard, dat was te zien. Maar Crawford lachte het weg. Hij bleef bewegen, bleef raken. Een keiharde rechter van Canelo zorgde nog voor wat rumoer, maar Crawford bleef rustig.

Ronde vijf was voor Canelo. Hij bleef rammen op het lichaam. Crawford kreeg het even lastig. De Mexicaan rook bloed. Maar Bud liet zich niet gek maken.

En toen kwam ronde zes. Crawford stootte scherp, snel, zonder waarschuwing. Hij haalde alles uit de kast. Linkse hoek, rechtervolg, hup — en weer weg. Canelo hapte naar adem. Bud lachte. Het momentum was duidelijk veranderd.

In de latere rondes ging het publiek steeds harder meeleven

De zevende ronde was typisch Crawford. Hij zag de openingen en pakte ze. Canelo sloeg vaak mis. Bud liet hem lopen en raakte met zijn jab. De Mexicaan bleef knokken, maar de controle was hij kwijt. Crawford had hem in de tang.

In ronde acht leek het even alsof Canelo terug zou komen. Hij raakte goed naar het lichaam, keihard zelfs. Maar Crawford gaf geen krimp. Hij bleef terugvechten, bewoog slim, en vond zijn plekken. De ronde was close, maar Crawford bleef iets scherper.

En toen kwam ronde negen. Crawford zette de toon met een briljante combinatie. Vier rake stoten op rij, allemaal raak. Canelo liep tegen alles aan. Even leek het alsof Bud hem zou stoppen. Maar de Mexicaan bleef staan, ondanks een snee boven Crawford’s oog na een ongelukkige botsing met het voorhoofd. Hard tegen hard. Man tegen man. Publiek in extase.

Iedereen hoopte op een knock-out, maar Crawford koos voor slim boksen

De laatste rondes werden een tactisch schaakspel. Canelo probeerde het nog. Zocht met hoeken, mikte op het lichaam. Maar Crawford was te slim. Hij hield afstand, counterde precies, en pakte punt na punt. Geen risico’s, alleen winst.

In ronde twaalf wachtte iedereen op het grote moment. Een knock-out, een uppercut, een klap die Canelo naar het canvas zou sturen. Maar die kwam niet. En eerlijk? Dat hoefde ook niet.

Crawford wist het. De jury wist het. Iedereen voelde het: de Amerikaan had het gevecht gewonnen. Op punten, maar overtuigend.

Toen de bel klonk en de jury hun scores bekendmaakte, barstte het stadion los: Crawford wint.

Dit betekent meer dan alleen een titel

Met deze zege schrijft Terence Crawford niet zomaar een hoofdstuk. Hij zet zichzelf op de kaart als één van de beste boksers van zijn generatie.

Canelo? Die blijft een legende. Maar zaterdagavond was het niet zijn avond. Crawford stal de show. Niet met brute kracht, maar met slimheid, techniek en lef.

En dat is misschien nog wel indrukwekkender dan een knock-out.