Stel je voor: je zit voor de tv, je favoriete vechter staat in de kooi, en je gelooft dat alles draait om kracht, techniek en doorzettingsvermogen. Maar wat als iemand je vertelt dat sommige kampioenen hun titel niet puur op vechtlust behalen, maar dankzij slimme deals en verborgen spelletjes achter de schermen?
Dat is precies wat er nu wordt gezegd over Alex Pereira de voormalige Glory en UFC kampioen.
Ali Abdelaziz, een van de bekendste managers in de MMA-wereld, heeft een bom gedropt. Hij beweert dat Pereira’s titelrun in de UFC niet vanzelf ging, maar dat er achter de schermen flink aan werd gesleuteld.
Tijdens een aflevering van de podcast Pound 4 Pound met UFC-iconen Kamaru Usman en Henry Cejudo, ging Abdelaziz los. Volgens hem was Pereira niet de held in een puur gevechtssprookje, maar eerder het resultaat van slim geplande matchmaking.
“Alex Pereira was ge-engineered,” zei hij – wat zoveel betekent als: dit was allemaal van tevoren bedacht. De UFC koos volgens hem heel bewust tegen wie Pereira moest vechten, en wie niet.
En waarom? Omdat Magomed Ankalaev eigenlijk al lang die kampioen had moeten zijn, zegt Abdelaziz. “Hij had drie gevechten voor Pereira al de titel moeten krijgen.”
Hij vertelde zelfs dat hij persoonlijk Ankalaev en Dana White in dezelfde kamer kreeg, en dat toen ineens alles anders werd. Toeval? Of de schakel die alles veranderde?
Nog opvallender: Abdelaziz gelooft dat UFC-bazen als Hunter Campbell en Mick Maynard bang waren dat Ankalaev te sterk zou zijn. Ze zouden zelfs gebeden hebben dat hij zou verliezen, puur om het sprookje van Pereira voort te kunnen zetten.
“Ze hielden hem tegen. Ze wisten dat hij eraan kwam. En ze hoopten vurig dat hij het niet zou halen,” zei hij rechtuit.
Maar dat liep dus anders. In maart van dit jaar stonden Ankalaev en Pereira eindelijk tegenover elkaar. En toen was het Ankalaev die de lakens uitdeelde. Vijf ronden lang zette hij Pereira onder druk. En hij pakte wat volgens velen al lang van hem was.
Voor fans van Pereira is dit misschien zuur om te horen. Je hoopt dat je held wint omdat hij de beste is, niet omdat de weg voor hem werd geplaveid. En voor Pereira zelf? Misschien voelt het als een dolk in de rug – of misschien weet hij diep vanbinnen dat zijn pad wat gemakkelijker was.
Één ding is duidelijk: in de UFC is niet alles wat het lijkt. Wat er achter de schermen gebeurt, is soms net zo spannend als wat er in de kooi gebeurt.
Lees het artikel op de mobiele website