Dustin Poirier kreeg zaterdagavond een afscheid dat recht uit het hart kwam. UFC verraste hem met een ontroerende video vlak voor zijn laatste gevecht tijdens UFC 318 in New Orleans.
De video droeg de titel "Paid In Full: The Dustin Poirier Story". De organisatie liet het eerbetoon zien terwijl Poirier in stilte toekeek. Hij zat voor een groot scherm, zichtbaar geëmotioneerd. De muziek van Shaboozey’s “Last of My Kind” vormde de melancholische soundtrack bij beelden uit zijn carrière.
De video begon met fragmenten uit de documentaire Fightville uit 2011. Deze documentaire volgde Poirier in zijn beginjaren als vechter. Poirier zag zichzelf jong, ambitieus en vol vuur, in beelden die hij allang vergeten leek.
Tussen de clips door kwamen oude bekenden aan het woord. Zijn voormalige coaches Harry Duhon en Tim Credeur spraken hem toe. Ze vertelden wat hij voor hen betekende en hoe ver hij het had geschopt. Poirier veegde stilletjes tranen weg terwijl hij keek.
Ook zijn familie kwam aan bod. In korte interviews vertelden zij over het offer dat Poirier bracht voor zijn droom. De kijker zag hoe belangrijk zijn gezin voor hem is. Het werd duidelijk dat achter elke klap, elke overwinning en elke nederlaag een groter verhaal schuilging.
De video liet ook fragmenten zien van enkele van zijn grootste overwinningen. Beelden van zijn gevechten tegen Michael Chandler en Conor McGregor lieten zien waarom hij ‘The Diamond’ werd genoemd.
Het eerbetoon bleef niet beperkt tot zijn prestaties in de kooi. UFC liet ook zien hoe Poirier buiten de sport iets betekende. Zijn Good Fight Foundation kwam uitgebreid aan bod.
Met zijn stichting hielp Poirier kansarme gezinnen in Louisiana. Zijn maatschappelijke inzet kreeg evenveel aandacht als zijn knock-outs en submissions. UFC wilde laten zien dat Poirier meer was dan een vechter: hij was een voorbeeld.
Terwijl de beelden speelden, gaf Poirier af en toe zijn eigen reacties. Hij lachte, zuchtte en knikte bij bepaalde momenten. Soms sprak hij zachtjes, alsof hij zich even terug in de tijd waande. Het publiek kreeg een unieke blik in zijn gedachten.
Zijn stem brak toen hij sprak over zijn dochter. “Zij is waarvoor ik dit allemaal heb gedaan,” zei hij. De zaal was muisstil.
De sfeer in New Orleans was bijzonder. Fans, familie en collega-vechters kwamen samen om Poirier te eren. Zijn laatste gevecht tegen Max Holloway was niet alleen een clash tussen twee topatleten. Het was het slothoofdstuk van een carrière die begon in armoede en eindigde in respect.
UFC bracht met de video geen standaard hommage. Ze gaven Poirier iets wat hij nooit zou vergeten. Een eerbetoon aan zijn reis, zijn pijn, zijn groei en zijn erfenis.
Lees het artikel op de mobiele website