Max Holloway heeft het gehad met verliezen. De Hawaiiaanse vechter kreeg op UFC 300 zijn moment toen hij Justin Gaethje in de allerlaatste seconde knock-out sloeg. Bam. BMF-titel binnen. Het publiek stond op z’n kop.
Maar toen kwam Ilia Topuria. Die klopte Holloway in z’n volgende partij. Geen titel op het spel, maar toch: het deed pijn. De vonk leek even weg, maar UFC 318 brengt hem terug waar hij thuishoort. In de spotlight. En Holloway is niet van plan om die weer kwijt te raken.
Deze keer op 19 juli staat zijn BMF-titel op het spel. En zijn eer.
Dustin Poirier vecht in zijn eigen Louisiana. En dit is geen gewoon gevecht voor hem. Het is z’n laatste. Na zijn verlies tegen Islam Makhachev wist hij: het is mooi geweest. Maar niet zó. Niet met een submissie. Niet met een leeg gevoel.
Hij wil een afscheid dat knalt. Tegen iemand die hij al twee keer verslagen heeft. Tegen Holloway, zijn oude rivaal. Dustin wil het publiek in Louisiana nog één keer gek maken. Nog één keer vuisten laten vliegen. En daarna… hoed af, handschoenen uit, afscheid nemen als een baas.
“Ik wil het afmaken in stijl. Ik wil dat ze me herinneren als een vechter die nooit opgaf,” zei Poirier.
Wat dit gevecht zo bijzonder maakt? Beide mannen hebben niks meer te verliezen – maar tegelijk alles.
Holloway wil bewijzen dat hij nog steeds die “Blessed” killer is. Poirier wil eindigen met opgeheven hoofd. En ze weten allebei hoe het is om te vallen en weer op te staan.
“Als hij een oorlog wil, dan krijgt hij die,” zei Holloway met een grijns. “Tien seconden voor het eind? Ik wijs naar de grond en dan knallen we. Zoals het hoort.”
En eerlijk? We geloven hem.
Poirier heeft Holloway al twee keer verslagen. Eén keer in 2012, toen Max nog groen was. En nog een keer in 2019, in een stevig vijfrondengevecht. Dat laat je als vechter niet los. Zeker niet als de hele wereld kijkt.
Dit is dus geen ‘gewoon’ titelgevecht. Dit is persoonlijk. Voor Max gaat het om revanche. Voor Dustin om zijn nalatenschap.
En ze weten dat ze het publiek iets speciaals moeten geven. Ze willen geen technische partij. Ze willen chaos. Vuist op vuist. Knal op knal.
Hoewel Holloway vs. Poirier de spotlight steelt, is de rest van de kaart ook niet mis. Paulo Costa gaat knokken tegen Roman Kopylov. Kevin Holland staat tegenover Daniel Rodriguez – en dat belooft een brawl te worden. Dan Ige tegen Patricio “Pitbull” Freire? Ook vuurwerk.
Op de prelims zien we bekende namen én nieuwe gezichten. Denk aan Kyler Phillips, Marvin Vettori en zelfs Jimmy Crute. Maar hoe goed die partijen ook zijn, alles bouwt toe naar dat ene moment: wanneer Max en Dustin de kooi instappen.
MMA-fans houden van verhalen. Van rivaliteit. Van knokkers die alles geven. En Holloway en Poirier zijn precies dat soort vechters.
Geen spelletjes. Geen trash talk. Alleen pure passie, respect én vuur.
Of het Poirier lukt om af te sluiten met een winst? Of dat Holloway zijn eer herstelt met een knock-out? Eén ding is zeker: UFC 318 wordt een nacht om niet te vergeten.
Lees het artikel op de mobiele website