In de Lotgenoten Podcast spreekt Rico Verhoeven open over zijn toekomst. De kampioen van Glory ziet dat er meer gevechten achter hem liggen dan voor hem. Hij denkt serieus na over stoppen.
Hij wil niet eindigen met verlies of op een rommelige manier. Rico wil stoppen als wereldkampioen, op zijn eigen moment en in topvorm. "Ik heb een papiertje waar op staat wat ik wil. Daar staat ook op: gepensioneerd als wereldkampioen kickboksen", zegt hij in de Podcast.
Rico weet dat zijn vertrek impact zal hebben op Glory. Hij snapt dat mensen zeggen: “Rico wint weer.” Maar achter elke overwinning zit werk. Hij benadrukt dat hij zijn lichaam tot het uiterste moet brengen. Alles moet kloppen.
“Het lijkt makkelijk, maar het is echt lastig om het er zo makkelijk uit te laten zien,” zegt hij. Hij hoopt dat mensen dat blijven zien en waarderen. Want de tegenstanders zijn niet zwak, hij maakt het gewoon moeilijk voor ze.
De gevechten tegen Badr Hari en Jamal Ben Saddik waren hoogtepunten in zijn carrière. Vooral het eerste duel met Badr bracht kickboksen terug in de mainstream. Verhoeven werd gezien als de 'good guy', Badr als de 'bad guy'. “Dat was het perfecte filmscript.”
Hij legt uit dat het niet om Marokko of Nederland ging. Voor hem was het een gevecht tegen een topvechter. “Badr is gewoon een man met twee armen en twee benen.” Toch werkte de tegenstelling goed voor het publiek.
Rico Verhoeven
Voor het gevecht met Badr liep Rico drie weken van tevoren een blessure aan zijn neus op. Hij besloot het te laten helen in plaats van hechten. Achteraf had hij daar spijt van. Een klap tijdens het gevecht maakte zijn neus opnieuw kapot.
Toch voelde hij zich sterk. “Ik had alles gedaan. Ik was in topvorm.” Hij vindt het belangrijk dat hij altijd met een gerust hart kan zeggen: ik heb er alles voor gedaan.
Verhoeven vertelt dat hij voor elk gevecht zenuwachtig is. Zelfs na al die jaren. Maar dat hoort erbij. “Ik haal alles weg wat mij kan afleiden. Dan blijft er maar één conclusie over: of ik was niet goed genoeg of ik maakte een fout.”
Die confrontatie met zichzelf vindt hij zwaar. Maar het helpt hem ook groeien. Zijn team werkt op dezelfde manier. Iedereen kijkt eerst naar zichzelf.
Hij onderschatte ooit een Russische vechter in China. Zijn ex was zwanger, het was een moeilijke periode. Hij had weinig focus. Die partij verloor hij. Het was de enige keer dat hij dat meemaakte. “Gebeurde één keer. Nooit meer.”
Rico herinnert iedereen eraan dat wat mensen nu van hem zien, het resultaat is van jaren opbouwen. “Hoge bomen vangen veel wind. Maar mensen vergeten de strijd die eraan voorafging.”
Lees het artikel op de mobiele website