Mike Passenier, de vaste coach van Badr Hari, pakte vorige week het vliegtuig naar Marokko. Niet om vakantie te vieren, maar om zijn oude vriend weer te zien én te trainen. Even terug naar hoe het vroeger was, met pads en handschoenen. Geen poespas, gewoon knallen.
“In Marokko heb ik het altijd naar m’n zin,” zegt Mike tegen Sportnieuws. “Badr zei al een tijd: ‘Kom een keer langs.’ Dus ik dacht, weet je wat, ik boek gewoon een vlucht. Maar toen zei hij: ‘Laat maar, ik regel het.’ Ja, zo is hij dan ook weer.”
In zijn thuisland is Badr druk met Punch by Badr, zijn eigen sportschool. Ze zijn bezig met de vijfde vestiging. Het loopt als een trein. Maar ergens begint het toch weer te kriebelen. Even sparren met Mike. Even die focus terug. “We zaten te dollen,” zegt Mike. “‘Kan je het nog?’ vroeg ik. Hij lachte en zei: ‘Ik pak m’n handschoenen.’”
En ja hoor, daar stonden ze dan weer. Mike met zijn pads, Badr met vuur in z’n ogen. Net als vroeger.
Badr gooide een paar trainingsvideo’s online en toen ging het los. Komt hij terug? Gaat hij het nóg een keer proberen? Fans smullen ervan. Mike blijft nuchter: “Of hij terugkomt? Geen idee. Dat weet alleen hijzelf. Ik ben er alleen om te zorgen dat, áls hij terugkomt, hij er klaar voor is.”
Het is niet altijd koek en ei geweest tussen die twee. Mike vertelt eerlijk over een moment dat Badr tegen hem begon te schreeuwen en zelfs begon te duwen. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. “We hebben ups en downs gehad, maar we komen altijd weer bij elkaar uit,” zegt hij.
Ze lachen samen, maken grappen, maar als het moet, dan zijn ze bloedserieus. De respect is er nog steeds.
Volgens Mike is Badr op dit moment vooral druk met zijn bedrijf en zijn leven buiten de ring. En dat moet eerst op orde zijn. “Ik zei: ‘Je moet eerst je hoofd leegmaken. Dan pas kun je weer serieus gaan knokken.’”
Een comeback is geen impulsieve actie. Badr weet dat. Mike weet dat ook. “Je stapt niet zomaar even die ring weer in. Dan moet je honderd procent scherp zijn. Lichamelijk én mentaal.”
Mike heeft het vaker gezien. De kick, de blik, die felle focus. “Hij sloeg Rico Verhoeven twee keer neer,” herinnert hij zich. “Maar toen scheurde hij z’n enkelbanden. Dat is het verschil tussen winnen en pech hebben.”
Hij is ervan overtuigd: “Hij kan z’n oude niveau weer halen. Geen twijfel over mogelijk.”
Lees het artikel op de mobiele website