Wat begon als een internetgrap, is nu hét discussiepunt op social media: wie zou winnen in een gevecht tussen één volwassen zilverrug gorilla en honderd volwassen mannen?
Remy Bonjasky en zijn vrienden gingen los in een podcast. Hun analyse? “Als het honderd gewone kantoormannen zijn, maakt die gorilla ze allemaal koud.” Volgens hen is de spierkracht van het dier niet te vergelijken met die van mensen. “Zijn botten zijn vier keer sterker. Eén klap, en je schedel ligt open als een watermeloen.”
Maar ze gaven ook toe: niet álle honderd mannen zijn hetzelfde.
Stel, je hebt niet honderd kantoorpikken, maar honderd fitte kerels. MMA-vechters, rugbyspelers of Remy’s zelf. Dan verandert het verhaal misschien. “Als wij samen met onze families achter ons staan, dan vechten we tot het eind,” zegt Remy. “Dan drukken we zijn ogen naar binnen, gooien we alles in de strijd.”
Het draait niet alleen om kracht, maar ook om motivatie. Want als het draait om bescherming van vrouw en kind? “Dan wordt die gorilla aangepakt. Geen twijfel.”
Maar onderschat het dier niet. In de video’s die viraal gaan, zie je gorilla’s die zonder moeite kokosnoten pletten. Of een volwassen cameraman oppakken alsof het niets is. “Hij houdt hem gewoon even bij zijn voet vast,” zegt een van de hosts. “Gewoon om te laten zien dat hij het kán.”
En dan zijn er nog de beelden waarin een gorilla zichzelf tientallen keren optrekt met alleen zijn armen. “Je ziet pure macht. Zonder training, zonder techniek. Alleen maar rauwe kracht.”
Dat maakt de vraag extra interessant: is samenwerking en strategie genoeg om die woeste oerkracht te verslaan?
Zelfs MMA-vechters bemoeien zich ermee. Een bekende vechter zei: “Drie van mij kunnen hem aan.” Waarop de podcast lachte: “Wat dan? Hij heeft geen nek! Hoe ga je hem choken?”
Iedereen heeft een mening. En precies dat maakt de discussie zo leuk. Niemand weet het zeker. En laten we eerlijk zijn: niemand wil het echt testen.
Lees het artikel op de mobiele website