Van stucwerk naar supersterrenstatus: Gradus Kraus leeft zijn droom met een grote glimlach Nog geen vier jaar geleden stond hij met zijn handen in het gips. Nu staat hij in de ring met bokshandschoenen en een volle zaal aan zijn voeten. Gradus Kraus is pas 23, maar hij leeft alsof hij al jaren op het hoogste niveau meedraait. Elke partij wint hij overtuigend, meestal binnen twee rondes.
Zijn dochter staat altijd centraal en is vaker te zien bij zijn opkomst dan zijn tegenstander in de ring Voor zijn dochtertje is het inmiddels normaal dat papa op straat wordt herkend. “Ze vindt het soms een beetje gek, al die mensen die op de foto willen,” lacht Kraus. “Maar meestal wil ze er zelf ook bij, en dat vinden ze allemaal geweldig.”
Hij was zestien toen trainer Peter Fury hem oppikte. Kraus verruilde zijn kickboksbroek voor een boksbroek en ging vol voor zijn nieuwe pad. Toch haalde hij eerst netjes zijn stukadoordiploma, want zekerheid was belangrijk.
Maar zodra hij in de ring stond, wist hij: dit is het. Vijf knock-outs in zijn eerste vijf gevechten laten weinig ruimte voor twijfel.
“Ik zei laatst tegen een paar gasten dat ik gewoon een stucdiploma heb. Ze geloofden me niet eens,” zegt hij lachend. “Kan ik het nog? Tuurlijk. Maar ik hoop dat ik het nooit meer hoef te doen.” Zijn ogen glinsteren. “Ik leef nu m’n droom. Dit is waar ik voor werk.”
Kraus vecht zoveel omdat niemand hem écht raakt: “Waarom zou ik wachten?” Zaterdag staat partij zes al op het programma. Nummer vier dit jaar. Geen enkele tegenstander hield het langer vol dan twee rondes. “Ik loop geen schade op, dus we kunnen lekker doorgaan. Dit is toch waarvoor je traint?”
Een tegenstander vinden is soms lastig. “Ze willen meer geld, of ze durven gewoon niet,” zegt Kraus zonder arrogantie. “Ik snap het wel hoor. Je ongeslagen status kwijtraken tegen iemand die je in één ronde eruit slaat... da’s niet lekker voor je cv.”
Na partijen in Engeland vecht hij nu weer in eigen land, op het Jaarbeursplein in Utrecht. “Openluchtgevecht, dat vind ik vet. Het paste perfect in m’n schema. En het is mooi om weer voor eigen publiek te knokken.”
Zijn opkomsten zijn inmiddels legendarisch. Samen met zijn dochtertje komt hij dansend de ring in. Dat gebeurt ook weer zaterdag. “We hebben iets moois bedacht. Ja, sommigen zeggen dat ik gek ben en me moet focussen.
Maar dit is juist wat me ontspant. Als ik de ring in stap, gaat die knop vanzelf om.”
Lees het artikel op de mobiele website