Oleksandr Usyk, bokser en olympisch kampioen, vertelt openhartig over de tatoeages op zijn lichaam. Zijn allereerste tattoo zette hij als protest. Hij was achttien jaar en wilde op tour. Zijn vader zei nee. Dus ging hij naar een vriend die in een tattooshop werkte.
Hij koos een wolf. De pijn verraste hem. Toen hij thuiskwam en het zijn vader liet zien, was diens reactie duidelijk: “Wat heb je gedaan, Olek?” Uiteindelijk liet hij de tattoo bedekken. Toch bleef het symbool hem bij.
De wolf staat voor hem symbool als de leider van het bos. Hij voelt zich verbonden met dat beeld. Het dier is sterk, kalm en waakzaam. De tattoo is meer dan inkt op huid. Het is een stuk van wie hij is geworden.
Toen zijn moeder de tattoo zag, zei ze alleen maar: “Jij bent dom.” Dat raakte hem. Toch hield het hem niet tegen om meer tattoos te zetten. Ze zijn nu onderdeel van zijn verhaal.
Na de Spelen van Beijing liet Usyk het Olympische symbool tatoeëren. Die tattoo ziet hij als iets goeds. Daarna volgde een engel op zijn rug. Die staat voor bescherming. En de naam van zijn zoon, die dezelfde naam draagt als de engel: Mel.
Voor Usyk heeft deze tattoo een diepe betekenis. Het gaat niet alleen om kunst, maar om bescherming en geloof. Hij gelooft dat deze engel hem beschermt.
Na de Olympische Spelen in Londen liet hij opnieuw iets zetten. De symbolen van Oekraïne. Ook de namen van zijn dochter en zijn andere zoon staan op zijn lichaam. Alles wijst terug naar wie hij is: een trotse vader en een trotse Oekraïner.
Hij droomde al vroeg van Olympisch goud. In zijn dagboek schreef hij zelfs de datum, het gewicht en zijn plan. Alleen vergiste hij zich met vier jaar. Hij werd geen kampioen in 2008 in de 81 kg-klasse, maar in 2012 in de 91 kg. Die fout vindt hij nu grappig.
Voor de finale van de Spelen had hij het gevoel dat hij al had gewonnen. Zijn dochter was anderhalf en vroeg hem om goud mee naar huis te nemen. Dat gaf hem druk, maar vooral kracht. Hij móest die medaille halen voor haar.
Veel mensen zien Usyk als een symbool van hoop. Zeker voor Oekraïne. Maar hij voelt dat zelf niet als druk. Hij voelt zich beschermd. Die rugtattoo is een bewuste keuze geweest. Hij gelooft oprecht dat aartsengel Michaël over hem waakt.
Volgens hem gaat het niet alleen om geloven. Hij weet gewoon dat hij beschermd wordt. Dat geeft hem rust.
Het volkslied was altijd al speciaal voor hem. Maar sinds de oorlog klinkt het anders. Het raakt hem dieper. Hij zegt dat hij sommige zinnen in het lied zou willen veranderen.
Toch blijft het zijn volkslied. Het geeft hem kracht voor elk gevecht.
Toen de oorlog begon, wisten zijn kinderen niet wat er gebeurde. Ze vroegen waarom iemand hen wilde doden. Usyk had geen antwoord. Nu zegt hij dat hij het wel weet: “Ze zijn ziek in hun hoofd.”
Die zin kwam hard aan, maar hij meent het. Hij wil leven. Hij wil dat zijn kinderen kunnen leven.
Lees het artikel op de mobiele website