Waar zijn toch alle vrouwelijke MMA vedergewichten gebleven?

Het is de enige gewichtsklasse waarin de UFC een kampioen heeft maar geen kanshebbers, geen ranglijsten, in feite geen divisie.

Het is ook de gewichtsklasse waarin zelfs de volledig vrouwelijke vechtpromotie Invicta FC moeite heeft om gevechten te boeken. In Bellator, waar de MMA van vrouwen een vrij recente heropleving heeft gezien, zag de divisie in 2017 acht wedstrijden in het verschiet liggen, het grootste deel van elke belangrijke vechtpromotie, zelfs als veel ervan eindigden als online prelims, die plaatsvonden na de belangrijkste partij van het evenement.

Dus wat is het probleem met het vedergewicht bij vrouwen?

Waarom worstelt de divisie die ooit gastheer was geweest voor grote partijen als Cris Cyborg versus Gina Carano op Showtime nu alleen om de rangen te vullen? Is het een gebrek aan talent, een gebrek aan interesse of iets anders? Het is een vraag die Shannon Knapp, de president van Invicta FC, zichzelf vaak heeft gesteld. Zelfs toen ze voor Strikeforce werkte, die in 2009 de Cyborg-Carano-wedstrijd promootte, was de 145-pond divisie van vrouwen altijd de moeilijkste divisie om consequent te boeken.

Het spoor bijster

"Ik weet eerlijk gezegd niet waarom dat is," zegt Knapp. "Vertrouw me ik zoek over de hele wereld naar hen. We zijn elke dag op zoek om deze roosters te bouwen en in te vullen, en dat is moeilijk. Het is altijd moeilijk geweest. Er is een handvol (van vrouwelijke featherweights) die er zijn, maar niets zoals de andere divisies. " Invicta FC promoot vrouwengevechten in vijf divisies. Op elke vechtkaart kun je meerdere gevechten zien in divisies als atoomgewicht, waar Knapp zei dat er veel vechters zijn om uit te kiezen, maar het is steeds zeldzamer om meer dan één vedergewicht wedstrijd per evenement te zien.

Gewichten te veel opgedeeld tussen organisaties

Verschillende Invicta FC-evenementen hebben helemaal geen vette wedstrijden gekend, vooral nu de voormalige kampioen Cyborg de overstap naar de UFC heeft gemaakt. Een deel van het probleem, volgens Knapp, is dat de divisie niet een is die het zich kan veroorloven om zo dun verspreid te zijn over meerdere promoties. "Op dit moment heb ik 145-ponders, Bellator heeft ze, en nu de UFC," zei Knapp. "Het is geen verdeeldheid dat je echt op drie manieren kunt opsplitsen."

Officials van zowel Bellator als de UFC weigerden commentaar te geven op dit verhaal.

Volgens Robert Sargent, die consistente MMA-ranglijsten en -dekking voor vrouwen heeft onderhouden op zijn website MMARising.com, heeft het te weinig verspreiden van de talentenpool op meerdere manieren een negatief effect gehad. Met vrouwelijke featherweights die afzonderlijk strijden in drie verschillende promoties, zei Sargent, "het is moeilijk voor vrouwelijke featherweights om hun vaardigheden te ontwikkelen door consequent te concurreren met hogere niveaus van oppositie." Bovendien heeft dat gebrek aan kansen ook andere consequenties. Vechten al is een grote uitdaging voor veel vrouwelijke vechters. Door het nog zwaarder te maken tegen vedergewicht kan dit een extra afschrikmiddel zijn voor sommige sporters die anders zouden eindigen als actieve vechters in de gewichtsklasse.

Wat betreft hoe we tot die stand van zaken kwamen, wijst Sargent op timing

De UFC was traag in het adopteren van de 145-pond klasse van de dames, wat betekende dat veel potentiële featherweights voor de keuze stonden om af te stevenen op bantamgewicht of de hoop op vechten op te geven in een grote organisatie zoals de UFC. Dat liet de deur open voor Bellator. Onder het eerdere leiderschap van die promotie was het begonnen zich te verwijderen van de MMA van vrouwen. Maar toen de voormalige baas van Strikeforce, Scott Coker, de functie van voorzitter van Bellator overnam, zag hij een mogelijkheid om talent te tekenen in de gewichtsklasse van vrouwen die de UFC leek te negeren.

Veel te lang gewacht door de UFC

"De UFC wachtte te lang om de trekker over te halen om een ​​vedergewicht divisie voor vrouwen te creëren, waardoor vechters tijd hadden om elders te tekenen, en het lijkt er niet op dat ze nu bereid zijn om zich te committeren aan alles wat verder gaat dan eenmalige gevechten voor Cyborg," zei Sargent. . "En laten we ook niet vergeten dat sommige UFC-fans altijd een hekel zullen hebben aan Cyborg, ongeacht hoeveel gevechten ze wint of hoe indrukwekkend haar prestaties zijn, omdat UFC-president Dana White jarenlang in het openbaar spotte met haar voordat hij haar uiteindelijk aanbad en ondertekende."

Cyborg verguist door Dana White

Het is waar dat voordat de UFC Cyborg omarmde, White haar pogingen om de voormalige UFC bantamgewicht-kampioen Ronda Rousey uit te dagen vaak afsloot. Toen was Rousey de gouden gans van de UFC. Cyborg was, volgens White, "Wanderlei Silva in een jurk." Maar de jarenlange heerschappij van Cyborg over de divisie heeft ook andere effecten gehad. Hoewel Knapp zei dat ze een aantal jonge veergewichten op haar radar heeft, erkent ze dat "ze op geen enkele manier klaar zijn om te concurreren met een vechter als Cyborg."

Kiezen voor Bellator of UFC

Dat zou een probleem kunnen zijn, aangezien elk vedergewicht dat door de gelederen omhoog komt snel een potentiële tegenstander kan worden voor de UFC-kampioen, die schijnbaar altijd nieuwe uitdagers nodig heeft die ze nog niet heeft gescoord. Haar regeerperiode als UFC-kampioen heeft naar verluidt zelfs meer dan één vrouwelijke vechter gemotiveerd om Bellator over de UFC te kiezen, omdat er tenminste een vedergewicht enige hoop heeft op een pad naar de titel die niet langsCyborg loopt.