UFC 305 was al beladen. Maar wat er na het gevecht gebeurde, tartte elke verbeelding. Niet de stoten of submissions in de kooi zorgden voor paniek, maar de dreiging van een motorbende buiten de arena.
Johnny Walker deed in een interview een bizarre onthulling over zijn broer Valter Walker. Die had net Junior Tafa een voormalig Glory kickbokser verslagen met een controversiële heel hook in de laatste seconden van de eerste ronde. Tafa schreeuwde het uit van de pijn, waardoor de scheidsrechter het gevecht stopte. Volgens de regels telt een hoorbare schreeuw als een verbale opgave. Toch was Tafa woedend.
Volgens Johnny Walker kreeg Valter te maken met een ongekende dreiging. “Toen hij terugkwam in het hotel stonden er 20 tot 30 mannen op motoren op hem te wachten,” zei Johnny. “Hij moest direct zijn hotel verlaten en vluchtte nog dezelfde nacht naar Rusland.”
Wat begon als een sportwedstrijd veranderde plots in een angstige ontsnapping. Valter kon niet meer naar zijn hotel en werd door de UFC verplaatst. Een nieuw ticket werd geregeld zodat hij direct kon vertrekken. De spanning in de arena had zich verplaatst naar de straat.
Na zijn overwinning werd Valter in de kooi door Junior Tafa geslagen. Toch sloeg hij niet terug. Later zei hij daarover: “Ik dacht: ik heb al gewonnen. Als ik nu reageer, breekt er een massale vechtpartij uit. Hij had meer dan 40 man bij zich.”
Valter wist dat het uit de hand kon lopen. Hij vreesde dat de uitslag van het gevecht zou worden teruggedraaid. Bovendien kon hij geschorst worden. Ondanks de woede bleef hij kalm en realistisch.
In een ander interview zei Valter: “Het is gewoon een sport, man. Ik kwam om te vechten. Dit is niet eerlijk.” De Braziliaan zag hoe het publiek, en vooral de groep rond Tafa, de grens van sportiviteit ver overschreed.
De UFC bracht hem in veiligheid. Dat was geen overbodige luxe, gezien de dreiging die er hing. De vechtpartij werd voorkomen, maar de nasleep was intens.
De zaak-Walker laat zien hoe vechten buiten de kooi verder kan gaan dan stoten en trappen. Soms stopt het niet bij de bel. Het onthult een andere kant van de sport: emoties, trots en soms zelfs gevaar.
Valter Walker hield zich in en koos voor verstand boven woede. Die keuze maakte hem misschien wel sterker dan zijn submission-overwinning.
Lees het artikel op de mobiele website