Voor buitenstaanders lijkt vechtsport soms puur geweld — maar wie het zelf doet, weet beter. Achter elk trap, stoot of worp zit discipline, respect én bizarre gewoontes die alleen vechters écht begrijpen.
Herken jij jezelf hierin?
Je gaat het lichtjes doen… tot die ene stoot net iets te hard binnenkomt. En dan begint het spelletje pas écht.
Altijd wel een blauwe teen, kapotte nagel of een stukje tape dat nét je training redt.
Anderen trekken hun neus op.
Jij denkt: “Oh ja, zweet, leer en bloed. Home sweet home.”
Niet alleen fysiek — je vecht ook tegen je eigen twijfels, adrenaline en verwachtingen.
Zelfs in een kleine sportschoolwedstrijd.
Twee bitjes, één handschoen, een oude banaan, drie pleisters en een nat shirt.
Maar hé, alles zit erin.
Echte vechters zeggen weinig.
Eén blik, één buiging of handklap zegt alles.
“Gaat het wel goed thuis?”
Nee, dit is van het blokken van low kicks met m’n scheenbeen, bedankt.
Rust nemen? Alleen als het echt niet anders kan.
Je voelt je bijna schuldig als je niet traint.
Droogtrainen, niks eten, sauna in. En dan op het randje staan... letterlijk.
Alleen om dan een dag later als een beest te eten.
Wat begint als sport, wordt een levensstijl. En je team? Dat wordt familie.
👉 Train jij ook? Welke van deze herken je het meest? Of hebben we er eentje gemist? Laat het ons weten in de comments of tag je trainingsmaatje!
📌 Blijf op de hoogte van vechtsportverhalen die je raken – volg ons voor meer artikelen zoals deze.
Lees het artikel op de mobiele website