Het begon als een geintje op Twitter. Iemand vroeg zich af of 100 mensen samen een gorilla aankunnen. Je weet wel, zo’n knettersterke zilverrug met armen als boomstammen. En ineens mengde niemand minder dan UFC-legende Jon Jones zich in het gesprek.
Hij nam het serieus. Nou ja, soort van.
"Ik zou meedoen hoor," zei hij tegen TMZ, "maar ik heb wél hulp nodig. Ik ga niet in m’n eentje op King Kong af. Maar geef me een paar NFL-gasten, wat zwaargewicht vechters, dan lukt het. Ik neem de leiding wel."
De tweet ging viral. Iedereen had er een mening over. Kan het? Is het gekkenwerk? Zou een gorilla niet in z’n eentje twintig man platwalsen?
Vechters, sporters en fans sprongen erop. Ook Merab Dvalishvili, een andere UFC-vechter, deed mee: "Ik kan het alleen." Daar moest Jones om lachen. "Alleen? Kom op man."
Hij bleef erbij dat 100 man samen wél een kans maken. “Mensen zijn slimmer dan dieren. We hebben de wereld veroverd, dus een gorilla moet te doen zijn, toch?”
Jones was niet van plan om zomaar voor de leeuwen – of gorilla’s – gegooid te worden. Hij denkt aan tactiek. Aan teamwork. Aan timing.
"Laat mij de eerste golf zijn," zei hij. "Ik wil wel vooraan staan, maar dan met de juiste mensen om me heen."
Zijn toon was luchtig, maar je merkte dat hij ook ergens serieus was. Alsof hij het gevecht stiekem wel zag zitten. Een soort oermensdrang. De ultieme test. De leider van een aanvalsgroep op een 200 kilo zware krachtpatser met slagtanden.
Wat het gesprek zo boeiend maakt? Het zegt iets over hoe mensen denken. Zelfs topatleten fantaseren over onmogelijke scenario’s. Niet omdat het realistisch is, maar omdat het iets losmaakt. Iets primitiefs. Een oeroude strijd: mens versus natuur.
Jones lachte om de hype. Maar je hoorde ook trots. Alsof hij dacht: als iemand dit kan, dan ik.
En eerlijk? Als er ooit 100 man tegenover een gorilla staan, dan willen wij ook weten wie er voorop loopt. Grote kans dat het Jon "Bones" Jones is.
Lees het artikel op de mobiele website