De woorden van Glory-baas Marshall Zelaznik vandaag in het AD over dat er altijd plek is voor spectaculaire vechters vallen niet bij iedereen goed. Critici noemen zijn uitspraken een onzin-verhaal, zeker in het geval van Mohamed Touchassie.
Touchassie, ooit gezien als de opvolger van Badr Hari, scoorde voor zijn overstap naar Glory de ene na de andere knock-out bij Enfusion. Hij was geen zwaargewicht, maar leverde wel precies het spektakel waar Glory volgens Zelaznik naar zegt te zoeken. Toch voelde Touchassie zich genegeerd en stapt op.
De kritiek gaat verder dan Touchassie. Zelaznik zegt dat alleen spectaculaire vechters een plek krijgen, maar critici wijzen onder andere naar kampioen Rico Verhoeven.
Zijn gevechten tegen Artem Vakhitov, Tariq “Cookie” Osaro en Levi Rigters kregen flinke kritiek. Veel fans vonden ze ondermaats en traag. Ook voormalig topkickbokser Remy Bonjasky zei dat het gevecht tegen Vakhitov saai en teleurstellend was. Toch krijgt Verhoeven keer op keer de hoofdrol en de grote podia.
Critici noemen dat een regelrechte contradictie. Waarom krijgt een kampioen die volgens hen “veilig vecht” steeds kansen, terwijl jong talent met meer spektakel wordt weggedrukt?
De onvrede onder trainers groeit. Ze wijzen erop dat Glory met zijn focus op zwaargewichten carrières in andere divisies kapotmaakt. Het verhaal van Zelaznik dat er altijd plek is voor spectaculaire vechters overtuigt hen niet.
Voor vechters zoals Touchassie voelt het alsof spektakel alleen telt als het binnen de zwaargewichten plaatsvindt. Fans vragen zich af hoe geloofwaardig zijn uitspraken dan ook zijn.
Lees het artikel op de mobiele website