In Nederland geen eer te behalen voor vechtsporters (Column)

Voor de gemiddelde Nederlandse (top) vechtsporters zoals kickboksers en MMA-vechters, is er haast geen eer te behalen in eigen land.

Daar waar overige sporten zoals voetbal en haar spelers op een steeds hoger voetstuk lijkt te worden geplaatst, kun je als top vechter in Nederland weinig verwachten van openlijke en brede steun. De verhalen zijn inmiddels bekend van top vechters die in het buitenland niet over straat kunnen, maar in eigen land niet eens worden herkend en erger nog niet erkend.

Wereldwijd is dat wel anders, neem een voorbeeld aan Rusland. Dit land heeft een president die wellicht ter discussie staat, maar wel een groot sporthart heeft en zelf aan vechtsporten doet. De ene na de andere medaille, hoge eer en zelfs koninklijke onderscheidingen vliegen je om de oren. In Engeland werd top bokser Anthony Joshua geëerd met een hoge onderscheiding, uitgereikt door Prins Charles.

Het land waar alles begon

In Nederland wat gezien kan worden als de bakermat van het kickboksen, wordt er af en toe eens een prijs uitgereikt. Meestal is dit op lokaal niveau, je leest dan "kickbokser A, sportman van de gemeente Hatseflats", lekker belangrijk. Landelijke erkenning zou meer op z'n plaats zijn en in veel gevallen terecht. Ook werkt de overheid niet echt mee en zet de vechtsporten nog steeds in een grijs gebied.

LEES OOK > Russische MMA-vechter krijgt hoge onderscheiding

Zolang er nog kickboksgala's worden verboden, MMA als een barbaarse sport wordt gezien in ons land wat is er dan te verwachten? Wordt het niet eens tijd om de vechtsporters de eer te verlenen die zij verdienen? Of blijft iedereen genoegen nemen met ere penning van de Efteling en een wassenbeeld in een museum? Zegt u het maar…..