Aanpak in Duitsland om Boksen uit het slop te halen voorbeeld voor Nederland?

Duitse boks geschiedenis

Als men de geschiedenis van het Duitse boksen wil begrijpen, moet men terug in de tijd blikken. Het eerste WK-gevecht van Henry Maske is al 25 jaar terug. Het was geen bijzonder spectaculair gevecht, maar om eerlijk te zijn gebeurde dat bijna nooit wanneer Maske in de boksring terechtkwam. Cruciaal was het resultaat van Maske's partij tegen "Prince" Charles Williams die Maske won na twaalf ronden met eenduidigheid van stemmen en werd gekroond tot IBF wereld licht zwaargewicht. Het was het begin van de 'gouden eeuw' in het Duitse professionele boksen.

Maske, die de gouden medaille voor de DDR op de Olympische Spelen van 1988 in Seoul won, werd na de val van de muur het Duitse rolmodel en dankzij Mediabedrijf RTL een absolute superster. Van de uitstraling van het licht zwaargewicht, waarvan de gevechten regelmatig meer dan tien miljoen televisiekijkers trokken, profiteerde de hele industrie. Maske haalde de sport uit het slop en het grijze circuit en maakte het geschikt voor iedereen. Maar de glans vervaagde.

Wonderland voor boksen

Dankzij Maske werd Duitsland in de jaren negentig een wonderland voor boksen, mede doordat de grote RTL promotor Wilfried Sauerland een exclusief contract had getekend met de ARD, die tien evenementen per jaar uitzond. De opvolgers van Maske waren Sven Ottke, Markus Beyer en later Arthur Abraham en Marco Huck. Parallel aan Sauerland werd de Hamburg Universum Box-Promotion wereldberoemd met Dariusz Michalczewski, Regina Halmich, de gebroeders Klitschko en Felix Sturm. Halverwege de jaren 2000 werd het summum bereikt. 20 wereldkampioenen verdienden hun geld in Duitsland, RTL, ARD, en ZDF zonden vrijwel elk weekend titelgevechten uit gegeven in de grote arena's.

Maar toen kwam het punt waarop de markt oververzadigd raakte en het publiek begon zich af te vragen waarom de vele Duitse kampioenen niet tegen elkaar boksten. In plaats van samen te werken, betichten Universum en Sauerland elkaar voor slechte matchmaking. Om gezichtsverlies te voorkomen, werden partijen zoals Abraham tegen Sturm systematisch voorkomen. Het groeiende ongenoegen van het publiek drukte zich uit in dalende kijkcijfers, die uiteindelijk leidden tot het terugtrekken van de grote omroepen uit het boksen.

Teloorgang

Universum leed een persoonlijke nederlaag, in 2013 moest de voormalige grootste boksstal in Europa faillissement aanvragen. Hoewel Sauerland overleefde, maar werd gedwongen door een gebrek aan tv-inkomsten om personeel te ontslaan, het hoofdkantoor in Berlijn werd gesloten en men maakte zich los van bekende vechters. Financieel gezien gleed het Duitse boksen meteen af naar de tijden voor de glorietijden van Maske.

De huidige evenementen vullen niet langer grote zalen, ze zijn verdwenen naar de commerciële TV, waar op goede avonden 200.000 toeschouwers kijken, een heel verschil met de miljoenen van weleer. De laatst overgebleven Wereldkampioen, heeft alleen een tweedeklas titel. De World Boxing Association (WBA) heeft een "superkampioen" naast de "reguliere wereldkampioen".

De super middengewicht George Groves zit in de finale van de World Boxing Super Series, een toernooi op initiatief van Sauerland, waarin de beste ter wereld meedoen. Waarom praat bijna niemand over zijn aanstaande titelverdediging tegen Ekpo ook al is zijn promotor, de beroemde Don King, speciaal uit Florida gekomen. Net als Sauerland, fungeert King, die onder meer Ali en Tyson heeft gepromoot, als een overblijfsel uit een vervlogen tijdperk.

Minder geld leidt tot betere gevechten

Maar de veel geciteerde crisis van het Duitse professionele boksen heeft ook positieve gevolgen: het zorgt ervoor dat er veel meer evenwichtige gevechten tot stand komen als in de bloeitijd van Universum en Sauerland. Zonder grote tv-inkomsten zijn de promotors van vandaag afhankelijk van toegangsprijzen en moeten zij partijen samenstellen, waarvoor kijkers graag komen en betalen. Dit leidt tot interessante duels die anders niet hadden ontstaan.

Het is geen geheim dat honger naar roem vaak resultaten behaald, zo ook in het boksen. De trend in Duitsland is huidig dat onbekende slecht betaalde boksers zich een weg omhoog vechten. Hun achterban echter zorgt er voor dat zij toch zullen slagen. Net als in Nederland draait het om kaartverkoop en VIP tafels, en wat is er makkelijker als je als bokser een hele grote groep fans mee neemt, juist je verkoopt en koopt je succes, natuurlijk moet je wel de ring in boksen en winnen maar de eerste slag is al geslagen.

Nederland

Een voorbeeld is een Duitse bokser die in de havens werken naast het boksen, of een nazaat van de bekende circus familie Frank, kleinzoon Angelo die ondersteunt wordt door familie en honderden fans heeft, verkoopt met gemak een halve zaal vol. Hetzelfde gebeurt met Sebastian Formella die als havenwerker kan rekenen op een groot aantal collega's die het jonge talent komen supporten. Is dit ook de weg die het Nederlandse boksen zou moeten inslaan? Het is geen geheim dat wij in ons kikkerland ook te maken hebben met een stilstaand effect als het op boksen aankomt. Waarom vechten grote namen als een Tyrone spong in het buitenland? Als een van de op het ogenblijk meest succesvolle boksers een vraag die men zich terecht afvraagt.

Je hoort vaak dat de boksbond in Nederland letterlijk en figuurlijk verouderd is, wellicht tijd om jong bloed aan het roer te zetten? Volgens velen denken of roepen zal men er toch voor moeten zorgen dat er meer peper in komt, in Nederland wordt het huidige boksen vaak als een ondergeschoven kindje gezien. Als het op TV komt zoals bijvoorbeeld WBSS dat wordt uitgezonden door RTL 7 lijkt dit een unicum. In het verleden was dit ook anders en werd er bij sport programma's best veel aandacht aan boksen besteed. Wordt het wellicht tijd voor een compleet nieuwe boksbond, die vechters aantrekt met andere voorwaarden en regelset? Wie trekt de (boks) handschoenen aan?