Dana White zit overal. Hij is het gezicht van de UFC, bedenker van PowerSlap, bestuurslid bij Meta én nu ook de grote man achter TKO Boxing. Maar zelfs Dana White heeft maar 24 uur in een dag. En zijn nieuwe boksliga? Die lijkt op dit moment zijn grote liefde.
Op 12 september trapt TKO Boxing af met een megagevecht tussen Canelo Alvarez en Terence Crawford in Las Vegas. Het gaat om de onbetwiste titel. Geen kleinigheid dus. Meteen vanaf dag één gooit TKO alles in de strijd. Dat zegt één ding: het is menens.
Veel fans vragen zich af: kan Dana White beide werelden blijven runnen? Of is dit het begin van het einde voor de UFC?
De UFC is niet meer wat het was. De tijden van Conor McGregor, Brock Lesnar en Ronda Rousey lijken voorbij. Jon Jones vecht nog amper. Er staan geen nieuwe supersterren klaar die het publiek in vuur en vlam zetten.
En Dana? Die is steeds minder vaak te zien bij de kleinere UFC-events. Hij is druk met boksen, politiek, zaken... alles behalve de octagon.
Je merkt het aan alles: het vuur is er niet meer zoals vroeger. Zelfs fans klagen dat UFC-kaarten dun bezaaid zijn en dat de hype ontbreekt. En als White al ergens opduikt, dan is het meestal bij PowerSlap of aan tafel met Donald Trump.
Boksen brengt geld in het laatje. Héél veel geld. Canelo Alvarez verdiende onlangs zo’n 80 miljoen dollar met één gevecht. In vergelijking kreeg UFC-vechter Cory Sandhagen datzelfde weekend zo’n 311.000 dollar.
De verschillen zijn enorm. En White ziet dat ook. Boksen vult de zakken, UFC niet altijd. Dus wat als hij besluit zijn focus te verleggen? Dat lijkt nu al te gebeuren.
Voor UFC-fans voelt dat als verraad. Ze kennen White als de man die het vechtmerk groot maakte. Maar als hij straks fulltime bokspromotor is, wat blijft er dan over?
Mocht White echt vertrekken of zich op de achtergrond houden, dan komt er waarschijnlijk een nieuwe baas. De naam die het meest valt? Hunter Campbell.
Hij is nu al verantwoordelijk voor veel matchmaking binnen de UFC. Hij maakt deals, onderhandelt contracten, en schijnt er geen moeite mee te hebben om titels af te pakken als vechters niet willen knokken. Zelfs Daniel Cormier noemde hem “onmisbaar”.
Toch is Campbell geen White. Hij mist de flair, de branie en de herkenbaarheid. Dana ís de UFC. Zonder hem wordt het iets anders. Minder spectaculair. Minder herkenbaar.
Lees het artikel op de mobiele website