Wat begon als een stunt eindigde in schaamte. Andrew Tate, de omstreden ex-kickbokser, stond in Dubai tegenover influencer-vechter Chase Demoor. Het duel om de Misfits-zwaargewicht titel werd een lange, rommelige vertoning waarin Tate langzaam ten onder ging.
Vanaf de eerste ronde leek het mis te gaan. Demoor, geen technisch wonder, koos ervoor om Tate voortdurend vast te grijpen. Wat op een bokswedstrijd had moeten lijken, veranderde in een worstelpartij. Het publiek reageerde met gefluit en boegeroep.
Tate, die jarenlang bekend stond om zijn uithoudingsvermogen en explosieve stijl, oogde al vroeg vermoeid. In de derde ronde zat hij zwaar ademend in zijn hoek. Hij vocht niet meer vooruit, maar achteruit.
In ronde vier sloeg Demoor hard door. Een paar zuivere stoten troffen hun doel, maar Tate bleef staan. Zijn reflexen waren traag, zijn bewegingen log. Hij leek op momenten volledig de weg kwijt in de ring. Toch bleef hij overeind, al was het zonder veel overtuiging.
Ronde vijf bracht nog meer ellende. Demoor raakte het rechteroog van Tate hard, dat direct opensprong. Tate wankelde zichtbaar na een uppercut, maar werd niet neergeslagen. De scheidsrechter keek toe, het publiek keek weg.
Ronde zes was het slotstuk van een pijnlijk duel. Tate werd als een lappenpop door de ring geslagen. Geen dekking, geen tegenaanval. Demoor had vrij spel, maar kon zelfs met die ruimte de partij niet stijlvol afmaken.
Toen het eindsignaal klonk, was de uitkomst duidelijk. Demoor won op punten. Het publiek reageerde lauw, niet zozeer omdat Demoor won, maar omdat het gevecht nergens aan de verwachtingen voldeed.
Voor Andrew Tate is deze nederlaag meer dan een verliespartij. Het is een signaal dat zijn tijd als vechtsporter echt voorbij is. In de ring van Misfits was hij geen alfavechter meer, maar een uitgeputte versie van zijn oude zelf.
Lees het artikel op de mobiele website