1 jaar geleden veranderde voor boksicoon Usyk alles - ‘Ik voel het nog steeds’

| door Alex Kowalski

Precies één jaar geleden, op deze dag, versloeg Oleksandr Usyk de Britse reus Tyson Fury en kroonde zich tot onbetwiste wereldkampioen zwaargewicht. Een historisch moment in de bokssport en een persoonlijk hoogtepunt voor de Oekraïner.

Als hij nu terugkijkt, komt het gevoel meteen weer boven. “Het lijkt gisteren. Het zit nog in mijn lichaam, in mijn hart,” zegt Usyk. “Dat was het zwaarste gevecht van mijn leven. Niet alleen fysiek, maar vooral emotioneel.”

Lees ook

De winst kwam na een split decision van de jury. Usyk bleef kalm, vocht slim en brak Fury bijna in de negende ronde. Toen hij uiteindelijk zijn hand omhoog zag gaan, wist hij dat hij iets groots had gedaan. Voor zichzelf én voor zijn land.

De negende ronde veranderde alles en gaf Usyk de voorsprong die hij nodig had

Usyk weet nog precies wat er gebeurde in ronde negen. Hij raakte Fury met een reeks stoten. De Brit wankelde en kreeg een standing count van de scheidsrechter.

“Dat moment vergeet ik nooit,” zegt Usyk. “Ik keek in zijn ogen en zag twijfel. Ik voelde dat ik het kon afmaken.”

Hij bleef druk zetten, zonder te overhaasten. In de laatste ronden liet hij zien hoe sterk zijn conditie en focus waren. Na twaalf rondes wist hij diep vanbinnen al dat het genoeg moest zijn.

Usyk dacht aan zijn gezin en zijn land toen hij won

Voor Usyk ging het niet alleen om de titels. Hij vocht met een missie. In interviews kort na het gevecht zei hij dat hij steeds aan zijn familie en Oekraïne dacht.

“Die overwinning was voor mijn kinderen, voor de mensen thuis, voor iedereen die lijdt,” zegt hij nu. “Toen het volkslied speelde, voelde ik tranen opkomen. Niet van pijn, maar van trots.”

Het gevecht leverde hem alle vier de grote wereldtitels op: WBA, WBC, IBF en WBO. Daarmee werd hij de eerste onbetwiste kampioen in het zwaargewicht sinds Lennox Lewis in 1999.

Een jaar later denkt Usyk nog elke dag aan die avond

Usyk leeft inmiddels in rustiger vaarwater, maar het gevecht tegen Fury laat hem niet los. “Elke dag denk ik eraan. Niet aan de roem of de riemen, maar aan het gevecht zelf. De weg ernaartoe. De mensen die me steunden. Dat vergeet ik nooit.”

Of er een rematch komt? “Misschien. Maar vandaag denk ik alleen aan dat moment. Aan die avond. Aan wat we samen hebben bereikt.”

Lees het artikel op de mobiele website

Net binnen

Bekijk meer artikelen